مدل ساختاري خود توسعه اي رهبري مديران دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي (مورد: دانشگاه تهران)

Leadership self-development structural model of managers at universities and higher education centers Case: University of Tehran

پژوهش حاضر با هدف مدل يابي معادلات ساختاري خودتوسعه اي رهبري مديران دانشگاه تهران بوده است. براي اين منظور از روش پژوهش توصيفي- همبستگي استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش شامل مديران دانشگاهي دانشگاه تهران به تعداد حدود 524 نفر بوده است. نمونه پژوهش با روش نمونه گيري طبقه اي با اختصاص متناسب، و جدول مورگان 217 نفر از مديران دانشگاهي انتخاب شدند. منظور از مديران دانشگاهي در پژوهش حاضر، مديران گروه هاي آموزشي، معاونين و روساي دانشكده ها، مديران كل، معاونين و روساي دانشگاه بوده است. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته با پايايي(0/97=α) استفاده شد كه 56 مولفه را در قالب 112 سوال مورد ارزيابي قرار مي دهد. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داده است كه عوامل زمينه اي فردي با ضريب مسير (0/97=γ)، بر فرايند خودتوسعه اي رهبران دانشگاهي تاثيرگذار بوده است. فرايند خودتوسعهاي نيز با ضريب مسير(0/92=β) بر راهبردهاي خودتوسعه اي تاثيرگذار بوده است. همچنين راهبردها بر دستاوردهاي خودتوسعه اي با ضريب مسير (0/91=β) تاثيرگذار بوده است. با اين وجود، در پژوهش حاضر، عوامل زمينه اي سازماني با ضريب مسير (0/09=γ) بر فرايند خودتوسعه اي رهبران دانشگاهي تاثيرگذار نبوده است با اين وجود در بسياري از پژوهش ها عوامل زمينه اي سازماني در خود توسعه اي نقش موثري داشته است.

The purpose of this study was to providing SEM of leadership self-development for University of Tehran managers. Accordingly, the present study has focused on the self-development of academic leadership. For this purpose, descriptive-correlation method was used. Structural equation modeling and LISREL software were used to analyzed. The statistical population of the study included 524 university managers of Tehran University. In order to collect the research sample by using proportional stratified sampling method, 217 university managers were selected using Morgan table. The purpose of this study was to study the managers of departments, deputies and heads of faculties, general, deputies and president of universities. A researcher-made questionnaire with reliability (α = 0.97) was used to collect data, which evaluated 56 components in 112 questions. The results of SEM showed that individual contextual factors (γ = 0.97) influenced the self-development process of academic leaders. The self-development process (β = 0.92) also influenced the self-development strategies. Strategies also influenced self-development achievements (β = 0.91). However, in the present study, organizational context factors (γ = 0.09) did not influence the process of academic leaders' self-development, although in many studies the role of organizational contextual factors as an organizational readiness for self-development has been effective.