پارادوكس مور و آگاهي

جملات موري جملاتي مانند "P اما من باور ندارم كه P" و "P اما من باور دارم كه ~P" هستند كه علي‌رغم ممكن الصدق بودن محتواي آنها اظهار يا باور به آنها با نوعي پوچي (absurdity) همراه است. بر اساس برخي از خوانش‌هاي نظريه‌هاي مرتبه بالاتر آگاهي مانند نظريه‌هاي فكر مرتبه بالاتر (HOT)، ادعا مي‌شود باورآگاهانه نسبت به جملات موري ممكن نيست به اين معنا كه شخص با باورِ آگاهانه آن‌ها در مجموعه باورهاي خود دچار عدم عقلانيت خواهد شد. در اين مقاله ابتدا به معرفي نظريه‌هاي مرتبه بالاتر آگاهي و نحوه كاربست آن‌ها در تبيين پوچي اظهار و باور جملات موري پرداخته و سپس استدلال مي‌كنيم كه رويكردهاي مبتني بر نظريه‌هاي مرتبه بالاتر آگاهي در مورد پارادوكس مور بر مبناي چهار نقد قادر به ارائه تبيين قابل قبولي براي پوچي جملات موري نيستند.