ارزيابي برخي از ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي مؤثر بر قابليت نگهداشت آب در سري-هاي غالب خاك‌هاي آهكي استان خوزستان

شناخت ويژگي‌هاي فيزيكي و هيدروليكي خاك نقش مهم و تعيين‌كننده‌اي در مديريت مصرف آب دارد. اين پژوهش به منظور تعيين ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي مؤثر بر قابليت نگهداشت آب در خاك در سري‌هاي غالب خاك‌هاي آهكي استان خوزستان انجام شد. بر اين اساس در نه سري غالب خاك، ويژگي‌هايي همچون بافت، جرم مخصوص ظاهري، منحني مشخصه آب خاك، هدايت الكتريكي ، واكنش خاك و درصد آهك اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد شوري خاك در دامنه 47-43/2 دسي‌زيمنس درمتر، شن 40- 18، سيلت 50-32 و رس 44-20 درصد، آهك 60-48 درصد و جرم مخصوص ظاهري خاك در دامنه 52/1- 14/1 گرم بر سانتي‌متر مكعب متغير بود. خاك‌هاي مورد مطالعه داراي بافت متوسط تا سنگين بوده و تغييرات رطوبت حجمي در نقطه زراعي و پژمردگي دائم به ترتيب 56-32درصد و 26-16 درصد متغير بود. بيش‌ترين مقدار شوري خاك به‌ترتيب در سري‌هاي خاك جنوب شرق اهواز، جنوب اهواز، خرمشهر 2 و خرمشهر 1 مشاهده شد. نمونه خاك سري جنوب اهواز با بيش‌ترين مقدار جرم مخصوص ظاهري خاك (g cm-3 52/1) و شوري بالا (dS m-1 5/33) بيش-ترين مقدار پارامتر n معادله ون‌گنوختن را داشت كه نشان‌دهنده توزيع يكنواخت‌تر اندازه منافذ در سري خاك مذكور مي‌باشد. علي‌رغم توانايي زياد سري خاك خرمشهر 2 در نگهداشت آب در خاك (cm3 cm-3 30/0)، براساس ضرايب معادله ون‌گنوختن مي‌توان بيان نمود كه احتمالاً اين سري خاك داراي محدوديت شديد تهويه مي‌باشد. نتايج نشان داد كه شوري و تراكم خاك از ويژگي‌هاي مهم و مؤثر بر توانايي نگهداري رطوبت خاك در سري‌هاي خاك مورد مطالعه بودند.