تأثير توپوگرافي بر ويژگي هاي خاك، عملكرد و كيفيت چاي در منطقه ي لاهيجان

توپوگرافي به عنوان يكي از فاكتورهاي خاكسازي از طريق تأثير بر توزيع آب در بخش­هاي مختلف زمين‌نما و همچنين اثر بر ويژگي­هاي‌ خاك مي‌تواند از عوامل مهم و مؤثر بر عملكرد و كيفيت محصول باشد. اين مطالعه به منظور بررسي اثر توپوگرافي بر ويژگي­هاي خاك، عملكرد و كيفيت چاي در منطقه لاهيجان استان گيلان انجام شد. به اين منظور از يك ترانسكت در شيب شمالي و يك ترانسكت در شيب جنوبي باغات چاي منطقه، چهار موقعيت شيب انتخاب شد. در هر موقعيت شيب يك پروفيل حفر شد و در سه پلات اطراف آن نمونه‌برداري خاك از مركز هر پلات (عمق صفر تا 30 سانتي‌متر) و نمونه‌برداري برگ سبز چاي در هر پلات انجام گرفت. ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك، عملكرد و كيفيت چاي بر اساس روش‌هاي استاندارد تعيين شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد ماده­آلي، ازت و فسفر خاك مربوط به موقعيت پنجه شيب مي­باشد و مقدار رطوبت اشباع جهت شمالي به طور معني­داري بيشتر از جهت جنوبي است. همچنين بيشترين مقدار عملكرد و ويژگي­هاي كيفي چاي شامل درصد تئافلاوين، تئاروبيجين، رنگ و شفافيت چاي مربوط به موقعيت پنجه شيب دامنه شمالي مي‌باشد. نتايج همبستگي نشان داد كه ازت و ماده‌ آلي خاك دو پارامتر مهم و مؤثر بر عملكرد و كيفيت چاي مي‌باشند. بر طبق نتايج ارزيابي كيفي تناسب اراضي منطقه مطالعاتي، مهمترين عوامل محدود كننده شامل شرايط اقليمي به ويژه حداقل درجه حرارت سردترين ماه و توپوگرافي (شيب) براي كشت چاي در منطقه مي‌باشدكه در موقعيت شانه شيب و شيب پشتي، پايين‌ترين كلاس تناسب (N) را موجب شده است.