عنوان مقاله :
تأثير قيود تكليف بر تغييرپذيري هماهنگي در كوشش‌هاي موفق و ناموفق پاس چيپ فوتبال
پديد آورندگان :
قوجقي، مريم دانشگاه تهران، تهران , طهماسبي بروجني، شهزاد دانشگاه تهران، تهران , آقاپور، مهدي دانشگاه تهران، تهران , شهبازي، مهدي دانشگاه تهران، تهران , شيرزاد، الهام دانشگاه تهران، تهران
كليدواژه :
تغييرپذيري هماهنگي حركتي , جفت‌شدگي مفاصل , پاس چيپ , كدگذاري برداري , سيستم‌هاي پويا
چكيده فارسي :
جايگاه تغييرپذيري در اجراي ماهرانه همواره موضوعي موردبحث بوده است؛ بنابراين، هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تغييرپذيري هماهنگيبين كوشش‌هاي موفق و ناموفق در اجراي مهارت پاس چيپ بين بازيكنان ماهر فوتبال تحت تاثير تغييرات قيود تكليف بود. شركت‌كنندگان اينپژوهش 10 مرد فوتباليست راست‌پا با سن 41/1± 06/22 سال بودند كه 10 پاس چيپ فوتبال را در ارتفاع مانع و فواصل مختلف توپ تا مانع و هدف اجرا كردند (قيد تكليف). براي تعيين برتري پا از پرسش‌نامة پابرتري واترلو (1390) و براي ارزيابي دقت اجرا از مقياس هفت‌امتيازي ليكرت استفاده شد. از روش كُدگذاري بُرداري براي سنجش تغييرپذيري هماهنگي حركتيِ داده‌هاي كينماتيك ثبت‌شده براي مفاصل مچ، زانو و ران پاي ضربه‌زننده استفاده شد. براي بررسي توزيع طبيعي داده‌ها از آزمون شاپيرو-ويلك و براي مقايسة داده‌هاي كينماتيك در كوشش‌هاي موفق و ناموفق، از تحليل واريانس با اندازه‌هاي مكرر در سطح معناداري (0.05≤P) استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين جفت‌شدگي مچ-زانو در كوشش‌هاي موفق و ناموفق در موقعيت اول (فاصلة توپ تا هدف 10 متر و ارتفاع مانع 5/1 متر) و موقعيت دوم (فاصلة توپ تا هدف 12 متر و ارتفاع مانع 7/1 متر) اعمال قيود تكليف، تفاوت معنا‌دار وجود داشت (P = 0.01)؛ درحالي‌كه بين جفت‌شدگي ران-زانو در كوشـش‌هـاي موفق و ناموفق در موقعـيت‌هاي اول و دوم تـفاوت مـعنادار مشـاهـده نـشد:(P = 0.61) و (P = 0.36). براساس نتايج پژوهش مي‌توان گفت كه احتمالاً افراد ماهر در كوشش‌هاي موفق خود قادرند از تغييرپذيري ذاتي سيستم به‌صورت كاركردي براي سازمان‌دهي بهينة قيود تكليف و بهبود اجراي حركتي بهره ببرند.
چكيده لاتين :
Variability is discussable topic in skilled execution, therefore; the aim of the present study was to investigate coordination variability between missed and successful chip pass skill between expert soccer players under variation of the task constraints. Participants included 10 right-footed soccer men in the age 22.06 ± 1.41 years’ old. They performed 10 passing soccer chips in different height of the barrier and various distances of ball to barrier and target (task constraints). Waterloo Footedness Questionnaire was used to determine of dominant foot and a 7-point Likert scale was used to evaluation of performance accuracy. Vector coding method was used to measure of motor coordination variability for recorded kinematic data form joints of the ankle, knee and hip of the kicking foot. All variables were found to be normally distributed (Shapiro Wilks > 0.05). Analysis of variance with repeated measures was used to compare kinematic data between missed and successful trails (P≤0.05). Results showed that significant difference exist in the ankle-knee couplings between missed and successful trails in the first (Ball distance to target 10 meters and the height of barrier 1.5 m) and second (Ball distance to target 12 meters and the height of barrier 1.7 m) statuses (P= 0.01). While in the hip-knee couplings no significant difference exists between missed and successful trails in the first and second statuses (P= 0.61), (P= 0.36). The results indicate that probably skilled in their successful
trails are capable to benefit of inherent variability of the system functionally for optimal organization of the task constraints and improve motor performance.
عنوان نشريه :
رفتار حركتي
