اثر دور آبياري و محلول‌پاشي كودهاي شيميايي بر برخي صفات فيزيولوژيك و عملكرد دانه در كرچك (.Ricinus communis L)

فاقد عنوان لاتين مي باشد

به منظور بررسي اثر دورآبياري و محلول پاشي كودهاي شيميايي بر برخي صفات فيزيولوژيك و عملكرد دانه در كرچك آزمايشي در مركز تحقيقات كشاورزي آذربايجان شرقي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در سال 1396 به‌اجرا درآمد. فاكتور اول شامل سطوح آبياري شامل آبياري نرمال (20 ميلي)، آبياري پس از 80 ميلي‌متر و 140 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير در كرت اصلي و هشت تيمار كودي شامل گوگرد، پتاسيم، نيتروژن، گوگرد + پتاسيم، گوگرد + نيتروژن، پتاسيم + نيتروژن، گوگرد + پتاسيم+ نيتروژن و شاهد به صورت محلول پاشي در كرت هاي فرعي بود كه در سه تكرار به اجرا درآمد. نتايج نشان داد اثر دور آبياري بر كليه صفات مورد بررسي معني دار بود، بين تيمارهاي محلول پاشي كود شيميايي از لحاظ كليه صفات به غير از ميزان رشد نسبي اختلاف معني‌دار وجود داشت و اثر متقابل دو تيمار نيز بر كليه صفات به غير از شاخص كلروفيل، شاخص سطح برگ، دماي برگ و محتوي آب نسبي برگ معني‌دار بود. مقايسه ميانگين تيمارهاي دور آبياري نشان داد آبياري پس از 140 ميلي‌متر تبخير مقدار شاخص كلروفيل، شاخص سطح برگ و محتوي آب نسبي برگ را در مقايسه با تيمار نرمال آبياري به ترتيب 7.12، 48.86 و 16.85 درصد كاهش و مقدار دماي برگ را 33.17 درصد افزايش داد. همچنين شاخص كلروفيل، شاخص سطح برگ و محتوي آب نسبي برگ در تيمار كودي S+N+K در مقايسه با تيمار شاهد به ترتيب 13.48، 38.29 و 7.73 درصد افزايش و دماي برگ را 20.25 درصد كاهش نشان داد. در تحقيق حاضر بالاترين ارتفاع بوته، وزن برگ، رشد نسبي، تعداد غلاف، عملكرد بيولوژيك و عملكرد دانه به ترتيب با متوسط 115.67 سانتي متر، 13.63 گرم، 0.009، 79.33 غلاف، 5.95 تن در هكتار و 1.53 تن در هكتار به دور آبياري نرمال و محلول پاشي كودي K+S+N اختصاص يافت.

فاقد چكيده لاتين مي باشد