نقش فرمولاسيون‌هاي مختلف كودي بر گياهچه‌هاي كشت بافتي ژربرا (Gerbera jamesonii) در مرحله سازگاري

در كشاورزي سنتي، عموماً غلظت بالايي از عناصر غذايي در اختيار گياه قرار مي‌گيرد و بخش اعظمي از آن از طريق آبشويي خارج شده و در دسترس گياه قرار نمي‌گيرد. چنانچه بتوان با مديريت صحيح، نياز تغذيه‌اي گياه را مشخص نمود، مي‌توان كارايي مصرف كود را افزايش و همچنين از آلودگي زيست محيطي ناشي از مصرف بيش از حد كودهاي شيميايي در كشور جلوگيري نمود. بنابراين پژوهش حاضر با هدف افزايش راندمان مصرف كود از طريق انتخاب تيمار كودي بهينه و سطح مطلوب آن جهت سازگاري و رشد مناسب گياهچه‌هاي كشت بافتي ژربرا انجام شد. در آزمايش اول تيمارهاي كودي مختلف با نسبت‌هاي متفاوت فسفر و پتاسيم (PK) در قالب طرح كاملاً تصادفي با 10 تكرار مورد ارزيابي قرار گرفت كه نتايج حاكي از تاثير مطلوب تيمار كودي گروه دو (با مقادير 99/7 ميلي مولار نيتروژن، 06/1 ميلي مولار فسفر و 77/4 ميلي مولار پتاسيم) بر پارامترهاي رشدي گياهچه‌هاي كشت بافتي ژربرا بود. در آزمايش دوم غلظت‌هاي مختلف تيمار كودي گروه دوم (x5/0، x1 و x5/1) در قالب طرح كاملاً تصادفي با 15 تكرار مورد ارزيابي قرار گرفت تا سطح بهينه اين تيمار كودي تعيين گردد. نتايج نشان داد كه گياهچه‌هاي رشد يافته تحت تيمار x5/1 كود گروه دوم، از شاخص‌هاي رشدي مطلوب‌تري در مقايسه با دو تيمار ديگر برخوردار بودند و ميانگين‌هاي بالاتري را از لحاظ وزن خشك ريشه و شاخساره به خود اختصاص دادند. لذا به منظور سازگاري و رشد مطلوب گياهچه‌هاي كشت بافتي ژربرا، تيمار كودي گروه دو با غلظت x5/1 توصيه مي‌گردد.

In traditional agriculture, a high concentration of nutrients is generally available to the plant, and a large amount of it will be leached out and is not available to the plant. But, if properly managed, the nutritional needs of the plant can be identified; it can increase the efficiency of fertilizer use and also prevent the environmental pollution caused by excessive use of chemical fertilizers in the country. Therefore, the aim of this study was to increase the fertilizer utilization efficiency by choosing optimal fertilizer treatment and its optimum level for acclimation and optimum growth of gerbera tissue culture plantlets