طراحي مدل پنجره فرصت كارآفرينانه در توريسم فرهنگي ايران

Designing the model of entrepreneurial Opportunity window In Iran’s cultural tourism

گردشگري يكي از پوياترين فعاليت‌هاي اقتصادي عصر حاضر است كه در توسعه پايدار نقش مهمي دارد. گردشگري فرهنگي يكي از انواع گردشگري است كه طيف وسيعي از گردشگران را در بر مي‌گيرد و به دليل نقش مهم آن در حفظ فرهنگ و تاريخ اجتماعات مختلف شايسته توجه ويژه‌اي است. هدف از انجام تحقيق حاضر طراحي مدل پنجره فرصت كارآفرينانه در گردشگري فرهنگي ايران مي‌باشد. روش تحقيق مورد استفاده آميخته اكتشافي است كه در بخش كيفي از استراتژي نظريه برخاسته از داده‌ها و در بخش كمي از روش توصيفي ـ پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق خبرگان و در بخش كمي كارشناسان دفاتر گردشگري و حوزه كارآفريني مي‌باشند. ابزار تحقيق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و پرسشنامه محقق‌ساخته بوده است. موضوع اتكاپذيري تحقيق توسط محقق رعايت شده و براي پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است. روش آماري در مرحله كمي مدل‌يابي معادلات ساختاري بوده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه عوامل اصلي مدل شامل عوامل علي، بسترساز، مداخله‌گر، راهبردها و پيامدها با ابعاد خاص خود هستند.

Today,newculturaltourismfocusesontheintegrationofproductionandconsumptionandbuildsrelationships betweensuppliersan consumers.Tourismisoneof the most dynamic economic activities of the modern era that plays an important role in sustainable development. Currently, tourism has become one of the most important components of economic development and prosperity in most countries. Cultural tourism is one of the types of tourism that encompasses a wide range of tourists and deserves special attention due to its important role in preserving the culture and history of different communities. The purpose of the present study is to design a model of entrepreneurial window of opportunity in Iranian cultural tourism. The research method used is mixed-exploratory. In the qualitative part, data-driven theory (based on open and axial coding) and in the quantitative part, the descriptive-survey method is used. The statistical population of the research is experts and specialists. In the quantitative section, the research population is the staff and experts of tourism offices and some experts in entrepreneurship field. The research tool is semi-structured interview and researcher-made questionnaire (extracted from interview texts). The statistical method at the quantitative stage is structural equation modeling. The research findings show that the main factors of the model include causal, contextual, and confounding factors, strategies, and outcomes with their specific effects