بازآفريني اكوسيستم نوآوري پس از زوال؛ تجربه تاريخي صنعت سفال و سراميك لالجين

Reviving an obsolete innovation ecosystem: A case study of pottery-ceramic industry in Lalejin

اكوسيستم‌هاي نوآوري در آخرين مرحله از چرخه‌ عمر خود، كه معمولاً با تغييرات شديد محيطي يا ظهور اكوسيستم‌هاي جديد همراه است، دو گزينه پيش‌رو دارند: يا با شرايط جديد سازگار مي‌شوند و به فعاليت-هاي نوآورانه خود ادامه مي‌دهند و يا در خودنوسازي ناتوانند و دچار زوال مي‌شوند. در حالت دوم، بازآفريني و احياي يك اكوسيستم نوآوري زوال‌يافته مي‌تواند براي سياست‌گذاران و مديران حائز اهميت باشد. شهر لالجين، مهمترين مركز توليد سفال و سراميك در ايران است كه سفال‌گري در آن سابقه‌اي حداقل 200 ساله دارد، اين صنعت علي‌رغم وجود پيشينه تاريخي فعاليت نوآورانه در قالب ساختار اكوسيستمي، در‌ حال‌حاضر فاقد ويژگي‌هاي يك اكوسيستم نوآوري پويا و فعال است. در اين مقاله تلاش شده است با انجام مصاحبه‌هاي عميق با 50 نفر به نمايندگي از بازيگران درگير در اين اكوسيستم و مطلعين از رويدادهاي تاريخي، ابتدا روند تاريخي اكوسيستم نوآوري لالجين از قبل از سال 1315 تاكنون بررسي و تحليل و سپس وضع موجود آن توصيف گردد. در اين تحقيق از روش تحليل محتواي كيفي عرفي جهت استخراج مفاهيم از مصاحبه‌ها و دسته‌بندي آن‌ها در قالب مقولات و محورها استفاده شده است. درنهايت محرك‌ها و موانع نوآوري در اين اكوسيستم شناسايي و برآن‌اساس راه‌كارهايي جهت بازآفريني اين اكوسيستم مطرح شده است. اين راه‌كارها در قالب يك الگوي چهار مرحله‌اي همراه با نقش هر بازيگر در اين اكوسيستم جمع‌بندي و ارائه گرديده است.

Innovation ecosystems have two leading options in the last phase of their life cycle, usually associated with massive socioeconomic changes or emerging ecosystems: Either adapted to new conditions and continue to innovate, or fail to renew and eventually die. In the latter case, reviving of an obsolete innovation ecosystem can be important for policymakers and managers. The city of Laljin is the most important pottery and ceramic manufacturing center in Iran, where pottery industry has a history of at least 200 years. Despite the historical record of innovative activity in the form of an ecosystem structure, this industry now lacks the features of a dynamic and active innovation ecosystem.In this research, in-depth interviews were conducted with 50 people representing actors involved in this ecosystem as well as informed people of historical events. At first, the historical trend of the Laljin innovation ecosystem was studied from before 1936 until present, and then the status quo was described. In this research, the method of qualitative content analysis has been used to extract and categorize concepts from interviews and identify the main issues. Finally, the stimuli and barriers to innovation were identified and the ways to revive this ecosystem were presented. These approaches are summarized in a four-step pattern along with the role of each actor in this ecosystem.