شناسايي چند شكلي در جايگاه ژني IGF-I و ارتباط آن با فاكتور وضعيت در تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus)

Detection of polymorphism in IGF-I gene and its association with condition factor in the Persian sturgeon fish (Acipencer persicus

هدف از اين پژوهش بررسي چند شكلي هاي موجود در ژن IGF-I تاس ماهي ايراني (Acipencer persicus) با استفاده از تكنيك PCR-SSCP و هم چنين بررسي ارتباط اين چند شكلي ها با صفات مرتبط به رشد ماهي (فاكتور وضعيت، طول و وزن بدن) بود. در اين تحقيق تعداد 95 عدد تاس ماهي ايراني به طور تصادفي از يكي از مزارع پرورشي استان گيلان انتخاب شده و نمونه هاي مورد نياز براي استخراج DNA از باله دمي جداسازي شدند. DNA به روش نمكي بهينه سازي شده استخراج و دو قطعه 171 و 362 جفت بازي به ترتيب از نواحي5ʹ-UTR و 3ʹ-UTR ژن مورد نظر تكثير شدند. تعيين ژنوتيپ افراد در نمونه هاي تاس ماهي ايراني، سه الگوي باندي مختلف M, K و G براي جايگاه هاي 171 و 362 جفت بازي به ترتيب با فراواني هاي 13، 39، 48 و 31، 49، 20 درصد را نشان داد. ژنوتيپ K در جايگاه ژني 3ʹ-UTR و ژنوتيپ M در جايگاه ژني 5ʹ-UTR داراي بيش ترين فراواني ژنوتيپي بود. تجزيه و تحليل نشانگر- صفت با استفاده از نرم افزار آماري SAS هيچ ارتباط معني دار آماري را بين الگوهاي باندي مشاهده شده در جايگاه هاي نشانگري و صفات مرتبط با رشد ماهيان مورد بررسي (فاكتور وضعيت، طول و وزن بدن) نشان نداد. با توجه به اهميت جايگاه IGF-I به عنوان يك ژن كانديد احتمالي موثر بر صفات مرتبط به رشد، مطالعه اين جايگاه ژني در جمعيت هايي با اندازه بزرگ تر پيشنهاد مي شود.

The goal of this study was to detect polymorphisms in Insulin like growth factor-I gene of Persian sturgeon fish (Acipencer persicus) using PCR-SSCP technique and also to investigate their association with fish growth traits (condition factor, body length & weight). In this research, 95 Persian sturgeons were randomly selected and fin clip for DNA extraction were taken from caudal fin. DNA was extracted using modified salting out method and two fragments of 171 and 362 bp in 5/-UTR and 3/-UTR regions of IGF-I gene were amplified, respectively. Genotyping of individuals showed three different banding patterns of M, K and G for the fragment of 171 and 362 bp with the frequency of 13, 39, 48 and 31, 49, 20 percent in Persian sturgeon samples, respectively. The genotype K at 3/-UTR and genotype M at 5/-UTR marker site were the most frequent genotypes. Marker-trait analysis using SAS statistical software indicated no significant association between observed banding patterns of marker loci and growth traits in Persian sturgeon. Considering the important role of IGF-I as a probable candidate gene effective on growth related traits, survey of this marker sites are recommended for larger-size populations.