پديد آورندگان :
جاور، سعيده سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، تهران، ايران , فرخي، شهرام سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، تهران، ايران , عسگري، بي تا سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، تهران، ايران , پارسي، فرزانه سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، تهران، ايران
كليدواژه :
قارچ بيمارگر حشرات , سفيدبالك , پروانه موم‌خوار , گلخانه , غربالگري
چكيده فارسي :
اولين اقدام براي توليد انبوه و تجاري سازي جدايه هاي بومي قارچ هاي بيمارگر حشرات، جمع آوري و بررسي ميزان تأثير اين جدايه ها روي حشره آفت مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي بيمارگري36 جدايهي قارچي تهيه شده از مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور روي آفت Trialeurodes vaporariorumبود. به دليل كثرت جدايه ها، در ابتدا پتانسيل بيمارگري اين جدايه ها روي لارو سن چهارم Galleria mellonellaبهعنوان حشره شاخص بررسي شد. جدايه اي از جنس Beauveria bassiana(كد A1–1) با ميانگين تلفات 75 درصد بالاترين و پس از آن جدايه هاي IRAN1787C، IRAN1751C، IRAN1395C، IRAN428C و IRAN441C به ترتيب با 57/50، 55، 52/50، 50 و 45 درصد مرگ ومير، تلفات نسبتا خوبي داشتند. اين شش جدايه براي انجام ارزيابي ميزان رشد رويشي، اسپورزايي و زيست سنجي روي پوره هاي سفيدبالك گلخانه انتخاب شدند.در آزمايش زيست سنجي، جدايه ها در پنج غلظت 104، 105، 106 ،107 و 108 كنيدي بر ميلي ليتر روي پوره هاي سن سوم سفيدبالك گلخانه ارزيابي و ميزان LC50 و LT50اين جدايه ها محاسبه گرديد. بيشترين رشد رويشي به ترتيب در جدايههاي IRAN428C، IRAN1395C، A1–1، IRAN1787C، IRAN441C و IRAN1751C و بالاترين ميزان اسپورزايي به ترتيب در جدايه هاي IRAN1787C، A1–1، IRAN428C، IRAN1395C، IRAN441C و IRAN1751C مشاهده شد. نتايج نشان داد كه جدايه A1–1 كمترين ميزان LC50و LT50را در همه ي غلظت هاي بررسي شده داراست. ميزان رشد رويشي و اسپورزايي اين جدايه، به ترتيب رتبة سوم و دوم را در بين ساير جدايه ها نشان داد. با توجه به نتايج، جدايه A1–1 به عنوان مؤثرترين جدايه براي كنترل سفيدبالك گلخانه معرفي مي گردد.
چكيده لاتين :
The initial step to mass production and commercialization of native entomopathogenic fungal isolates includes collection as well as evaluation of their pathogenesis on the pest. This research aims to investigate the pathogenicity of 36 local fungal isolates collected from the Iranian Research Institute of Plant Protection, Tehran, Iran against greenhouse whitefly Trialeurodes vaporariorum. Due to the variation of the collected isolates volume, a preliminary screening test carried out on the fourth instars of a model insect Galleria mellonella. Based on the obtained results, the Beauveria bassiana A1–1 isolate showed the highest mortality with an average of 75%, followed by IRAN1787C, IRAN1751C, IRAN1395C, IRAN428C and IRAN441C with mean mortality rates of 57.50, 55, 52.50, 50 and 45%, respectively. Subsequently, the isolates were selected for evaluation of vegetative growth, sporulation and bioassay tests on greenhouse whitefly. In the bioassay test, five concentrations of the isolates (104, 105, 106, 107 and 108 conidia/ml) were tested on the third–instar of whitefly nymphs, and then the parameters LC50 and LT50 of the isolates were calculated. The highest vegetative growth rate belonged to IRAN428C, IRAN1395C, A1–1, IRAN1787C, IRAN441C and IRAN1751C isolates while the highest sporulation rate belonged to IRAN1787C, A1–1, IRAN428C, IRAN1395C, IRAN441C and IRAN1751C, respectively. The results showed that the A1–1 isolate indicated the lowest LC50 and LT50 values among all used concentrations. Moreover, its vegetative growth and sporulation ranked third and second among all the collected isolates, respectively. Therefore, the A1–1 isolate is being introduced as the most effective biocontrol agent to control greenhouse whitefly.
