بررسي SNPهاي مرتبط با چربي لاشه در گوسفندان نژادهاي افشاري، مغاني و قزل

شناسايي مناطق ژنومي كنترل كننده صفات اقتصادي، يكي از چالش برانگيزترين موارد استفاده از نشانگرهاي متراكم در ژنتيك حيواني است. شناسايي جايگاه‌هاي ژني مرتبط با ذخيره چربي از لحاظ اقتصادي از اهميت زيادي در پرورش گوسفند برخوردار است. در اين تحقيق، از تعداد 49034 نشانگر تك نوكلئوتيدي براي شناسايي نواحي ژنومي موثر بر ذخيره چربي براي 106 رأس گوسفند از نژادهاي افشاري (37)، مغاني (34) و قزل (35) استفاده شد. نمونه‌ها با استفاده از آرايه‌هاي Illumina OvineSNP50K Beadchip تعيين ژنوتيپ شدند. با بررسي كنترل كيفيت نمونه‌هاي تعيين ژنوتيپ شده از 49034 نشانگر SNP تعداد 46676 باقي ماند. براي قرار گرفتن حيوانات در گروه-هاي نژادي خود از آناليز مولفه‌هاي اصلي (PCA) براساس اطلاعات روابط خويشاوندي ژنومي استفاده شد. جهت بررسي تمايز جمعيتي در بين اين سه نژاد از آماره‌هاي تتا و FST استفاده شد. در اين مطالعه پنج ناحيه ژنومي كه در صدك 99/99 كل ارزش‌هاي FST قرار گرفته بودند براي بررسي‌هاي بيشتر انتخاب شدند. اين مناطق بر روي كروموزوم‌هاي 13، 3 (دوناحيه)، 15 و 22 واقع شده‌اند كه با صفات فعاليت گيرنده ليپوپروتئين با چگالي پايين، اتصال اجزاء ليپوپروتئين با چگالي پايين، تنظيم ليپوليز در سلول‌هاي چربي و متابوليسم اسيد چرب مرتبط مي‌باشند. براي ارزيابي نشانه‌هاي انتخاب بر پايه روش‌هاي عدم تعادل لينكاژي از آزمون هموزيگوسيتي هاپلوئيدي بسط داده شده استفاده شد. استفاده از تراشه‌هاي ژنومي براي مطالعه تفاوت‌هاي ژنتيكي گوسفندان بومي و بررسي صفات اقتصادي مفيد بوده كه اين امر مي‌تواند به دست‌يابي براي بهبود ژنتيكي از طريق مطالعات همبستگي ژنوم و انتخاب ژنومي كمك كند.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است