اثر كاهش نسبت اسيدهاي چرب امگا-6 به امگا-3 بر متابوليت هاي خوني، كاهش التهاب و تعديل مقاومت به انسولين در گاوهاي شيري

هدف از اين مطالعه بررسي اثر كاهش نسبت اسيدهاي چرب امگا 6 به امگا 3 جيره طي دوره پس از زايش بر غلظت هاپتوگلوبين پلاسما، متابوليت‌هاي خوني و مقاومت به انسولين درگاوهاي هلشتاين بود. تعداد 24 راس گاو چند شكم زا به‌طور تصادفي در سه تيمار با نسبت اسيدهاي چرب امگا-6 به امگا-3: 5/2 به 1 (نسبت كم)، 5/4 به 1 (نسبت متوسط)، و 5/6 به 1 (نسبت زياد) توزيع شدند. خونگيري در روز 7، 14، 28، 42، 56 و 70 پس از زايش به منظور تعيين غلظت متابوليت‌هاي خوني و هاپتوگلوبين انجام شد. تست تحمل گلوكز و چالش انسولين در روزهاي 28 و 42 آزمايش انجام شد. غلظت پلاسمايي هاپتوگلوبين در گاوهاي تغذيه ‌شده با نسبت زياد امگا 6 به امگا 3 به‌طور معني‌داري نسبت به دو تيمار ديگر بيشتر بود. تست چالش انسولين در روز 42 روز بعد زايش نشان‌داد كه تغيير در نسبت اسيدهاي چرب تيمار متوسط باعث افزايش نرخ زودگي و كاهش سطح زير منحني انسولين شد. نتايج اين تحقيق گوياي آن است كه نسبت متوسط از اسيدهاي چرب امگا-6 به امگا-3 در جيره گاوهاي شيري باعث كاهش مقاومت به انسولين در اثر كاهش يكي از فاكتورهاي التهابي مي‌شود.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است