بررسي تأثير فراواني‌هاي مختلف آللي بر اجزاي واريانس ژنومي وزن بدن گوسفند سافوك با استفاده از داده‌هاي چند شكلي تك نوكلئوتيدي

نشانگرهاي تك‌نوكلئوتيدي تمامي جايگاه‌هاي صفات كمي را تحت پوشش قرار داده و به طور بالقوه تمام واريانس ژنتيكي را توجيه مي‌كنند. در اين پژوهش از SNPهاي گوسفندان سافوك استراليايي كه با تراشه نشانگري 50k شركت ايلومينا، تعيين ژنوتيپ شده بودند، به منظور برآورد اجزاي واريانس ژنومي، استفاده شد. صفات مورد بررسي وزن تولد و وزن شيرگيري بودند. كنترل كيفيت براي فراواني آللي كمياب (MAF) در دو آستانه يك و پنج درصد انجام گرفت. براي مطالعه رابطه بين فراواني آللي و مقدار واريانس ژنتيكي افزايشي توجيه شده، SNPها در پنج گروه مختلف MAF، با تعداد تقريبا برابر در هر گروه، طبقه بندي شدند. تجزيه و تحليل‌ها با رويكرد حداكثر درست‌نمايي محدود شده ژنومي و روش تجزيه و تحليل صفات پيچيده ژنوم گسترده، انجام گرفت. مقدار وراثت‌پذيري ژنومي برآورد شده توسط SNPهاي با MAF بيشتر از يك درصد، براي اوزان تولد و شيرگيري به ترتيب برابر 45/0 و 19/0 و براي SNPهاي با فراواني آللي كمياب بيشتر از 5 درصد به ترتيب برابر 42/0 و 18/0 بود. سهم گروه‌هاي مختلف SNPهاي با فراواني آللي كمياب در توجيه واريانس ژنتيكي براي دو صفت متفاوت بوده و به طور كلي بخش قابل توجهي از واريانس ژنتيكي، توسط SNPهاي با 20/0 MAF < توجيه شد. با توجه به نتايج به دست آمده حجم نمونه بسيار بزرگ، ايده‌آل و پوشش بهتر واريانت‌هاي با فراواني پايين مورد نياز است تا استنتاج قوي‌تر و قابل اعتمادتري به دست آيد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است