تركيب شيميايي و تأثير خوشاريزه و پوليكاريا بر فراسنجه‌هاي تخمير، متان و ظرفيت آنتي‌اكسيداني شكمبه با روش برون‌تني

Chemical composition and effect of Echinophora sibthorpiana and Pulicaria dysenterica on in vitro ruminal fermentation parameters, methane and antioxidant capacity

مطالعه حاضر به‌منظور تعيين تركيب شيميايي خوشاريزه (گونه sibthorpiana) و پوليكاريا (گونه dysenterica)، و تأثير گنجاندن گياهان مذكور در جيره بر فراسنجه‌هاي تخمير شكمبه و قابليت هضم با روش برون‌تني انجام شد. تركيب شيميايي گياهان مورد مطالعه با روش‌هاي استاندارد اندازه‌گيري، و سطوح مختلف هر گياه در جيره گنجانده شد. آزمون توليد گاز برونتني با هفت تيمار (جيره شاهد، جيره‌هاي حاوي 15، 30 يا 45 درصد خوشاريزه، و جيره‌هاي حاوي 15، 30 يا 45 درصد پوليكاريا) و سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه ميزان پروتئين خام و قابليت هضم ماده آلي خوشاريزه (به‌ترتيب 10/4 و 61/8 درصد) بيشتر از پوليكاريا (به‌ترتيب 7/85و 52/5 درصد) بود (0/05>P). گنجاندن خوشاريزه در جيره، قابليت هضم ماده آلي و انرژي قابل سوخت و ساز را افزايش داد، در صورتي كه مصرف پوليكاريا فراسنجه‌هاي مذكور را كاهش داد (0/05>P). غلظت آمونياك شكمبه‌اي با مصرف خوشاريزه در جيره كاهش يافت (0/05>P)، اما تحت تأثير پوليكاريا قرار نگرفت. گنجاندن خوشاريزه و پوليكاريا در جيره، جمعيت پروتوزوا و توليد متان را كاهش داد (0/05>P). ظرفيت آنتي‌اكسيداني شيرابه شكمبه با وارد نمودن خوشاريزه و پوليكاريا در جيره افزايش يافت (0/05>P). بر اساس نتايج حاصل، استفاده از خوشاريزه تا 45 درصد، و پوليكاريا تا 30 درصد ماده خشك در جيره نشخواركنندگان قابل توصيه است. به هر حال، در زمان تغذيه پوليكاريا در دام‌هاي پر توليد، نسبت علوفه به كنسانتره بايد كاهش داده شود. از سوي ديگر، مصرف خوشاريزه و پوليكاريا موجب بهبود ظرفيت آنتي‌اكسيداني شكمبه و كاهش آزادسازي متان به محيط زيست مي‌شود.

The present study was conducted to determine the chemical composition of Echinophora sibthorpiana and Pulicaria dysenterica and the effect of dietary inclusions of these plants on in vitro ruminal fermentation parameters and digestibility. Chemical composition of the experimental plants was determined using standard methods and different levels of each plant were included in the diet. In vitro gas production technique was performed with seven treatments (control diet, diets containing 15, 30 or 45 percentage of Echinophora and diets containing 15, 30 or 45 percentage of Pulicaria) and three replicates. Results indicated that crude protein and organic matter digestibility (OMD) of Echinophora (10.4 and 61.8 percentage, respectively) were higher than Pulicaria (7.85 and 52.5 percentage, respectively) (P<0.05). Inclusion of Echinophora in the diet increased OMD and metabolizable energy, while using Pulicaria reduced these parameters (P<0.05). Ruminal ammonia decreased with inclusion of Echinophora in the diet (P<0.05), but it was not affected by Pulicaria. Dietary inclusions of Echinophora and Pulicaria decreased protozoa population and methane production (P<0.05). The ruminal antioxidant capacity was improved by inclusions of Echinophora and Pulicaria in the diet (P<0.05). Based on the results, the use of Echinophora up to 45 percentage and Pulicaria up to 30 percentage of diet dry matter is recommended in ruminants. However, the forage to concentrate ratio should be reduced when feeding Pulicaria in high-performance animals. On the other hand, using Echinophora and Pulicaria improves ruminal antioxidant capacity and reduces methane release to the environment.