طراحي تبيين مدل نقش اقدامات منابع انساني بر انگيزه خدمت عمومي با رويكرد روانشناختي

Explaining the Model of the Role of Human Resources Practice on Public Service Motivation with a Psychological Approach

پژوهش در پي نبيين نقش اقدامات منابع انساني در انگيزه خدمت عمومي با رويكرد روان‌شناختي است. به‌عبارت‌ديگر ضمن تعيين اقدامات منابع انساني مؤثر بر انگيزه خدمت عمومي، بررسي تأثير اقدامات منابع انساني بر انگيزه خدمت عمومي از منظر روان‌شناختي مدنظر قرارگرفته است. پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازلحاظ گردآوري داده‌ها توصيفي و از شاخه مطالعات ميداني و علي است. جامعه تحقيق كاركنان يكي از دانشگاه هاي دولتي با 445 نفر است تعداد 207 نفر به عنوان نمونه تعيين و پژوهش به‌وسيله پرسشنامه‌اي مبتني بر 114 سؤال انجام شد. انسجام دروني ابزار پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ ارزيابي شد كه مورد تأييد قرار گرفت. ميزان الفاي كرونباخ اقدامات منابع انساني درك شده 0.972، مالكيت روان‌شناختي 0.939، جو روان‌شناختي 0.973، انگيزه خدمت عمومي 0.876 و توانمندسازي روان‌شناختي 0.883 است. نتايج نشان مي‌دهد اقدامات منابع انساني بر جو روانشناختي، مالكيت روان‌شناختي و توانمندسازي روان‌شناختي بر انگيزه خدمت عمومي تأثير دارد. همچنين نقش ميانجي‌گري مالكيت روان‌شناختي و توانمندسازي روان‌شناختي در رابطه بين اقدامات منابع انساني درك شده و انگيزه خدمت عمومي تأييد شد. ليكن رابطه اقدامات منابع انساني بر انگيزه خدمت عمومي و نقش ميانجي‌گري جو روان‌شناختي در رابطه بين اقدامات منابع انساني درك شده و انگيزه خدمت عمومي تأييد نشد.

The present study seeks to design a model explaining the role of Human Resource practices in public service motivation with a psychological approach. In other words, while determining the human resource measures that affect public service motivation, the impact of human resource actions on public service motivation is examined from a psychological perspective. The study is descriptive, purposeful, and descriptive in terms of data collection. The research population was staff of one of the public universities with 445 person and 207 samples were selected randomly by Cochran formula. This study was performed on a sample of 114 questions. The internal consistency of the questionnaire instrument was assessed using Cronbach's alpha coefficient which was confirmed. The Cronbach's alpha of perceived Human resource measures is 0.972, psychological ownership 0.939, psychological climate 0.973, public service motivation 0.876, and psychological empowerment 0.883. The results show that perceived Human Resource practices have effect psychological climate. Psychological ownership and psychological empowerment also influence public service motivation. The mediating role of psychological ownership and psychological empowerment in the relationship between perceived Human resource practices and public service motivation was confirmed. However, Human Resource practices have not effect on public service motivation and the mediating role of the psychological climate in the relationship between perceived Human resource practices and public service motivation was not confirmed.