سنجش ميزان پايداري زيست محيطي پروژه هاي بزرگ مقياس شهر همدان (نمونه موردي : پروژه هاي بزرگ مقياس همدان)

بحران انرژي در دهه هفتاد قرن بيستم، با تغييري كه در نگرش نسبت به منابع طبيعي، انرژي و آينده محيط زيست به وجود آورد، به سرآغازي براي استفاده بهينه از منابع در دست بشر و پايدارسازي زندگي روي كره زمين تبديل شده است. بزرگترين چالش جوامع بشري در قرن بيست و يكم ميلادي، بحران‌هاي زيست محيطي و انرژي است. نگرش توسعه پايدار يكي از عمده ترين نظريه‌هايي است كه در مقابله با اين چالش مطرح گرديده است. رشد جنبش‌هاي زيست محيطي از يك سو و افزايش آگاهي دولت‌ها در مورد ماهيت فرامرزي بسياري از آلودگي‌هاي زيست محيطي و اقدام دسته جمعي از طريق همكاري‌هاي بين‌المللي از سوي ديگر، باعث شده تا «توسعه پايدار» طي چند دهه‌ي اخير، به چالش جديدي در برابر ديدگاه‌هاي علمي و سياست‌هاي عملي مسلط در دنيا بدل شود. از همين‌رو هدف اصلي اين مقاله سنجش ميزان پايداري زيست محيطي بر روي پروژه‌هاي بزرگ مقياس شهري با نمونه موردي شهر همدان است. جامعه آماري اين تحقيق برگرفته از نوع برگزيده است به طوري كه پرسشنامه حاصل اين سنجش توسط كارشناسان مرتبط با اين موضوع تكميل شده و سنجش نهايي توسط نرم افزار spss انجام شده است. اين سنجش و ارزيابي بر ميزان پايداري زيست محيطي شش پروژه بزرگ مقياس شهر همدان كه با شاخص هاي پايداري زيست محيطي سرو كار دارند صورت گرفته است و هر پروژه در اين شاخص‌ها رتبه‌اي را كسب كرده است‌. نتايج بدست آمده نشان دهنده اين است كه از ميان پروژه‌هاي بزرگ مقياس شهر همدان، پروژه شهربازي رنگين كمان توانسته دراكثر شاخص‌هاي پايداري محيط‌زيستي بيشترين ميانگين را به خود اختصاص دهد و در مقابل پروژه برج جهان‌نما پايين‌ترين ميانگين را داشته است.