تأثير فضاي محيطي منظر در مجتمع‌هاي مسكوني بر افسردگي زنان (مطالعه موردي مجتمع مسكوني خاتون و چوگان شيراز)

با توجه به وضعيت زيست محيطي كنوني شهرها و نيز عنايت به آينده شهر و شتاب روند شهرنشيني در ايران تجديد نظر در شيوه‌هاي طراحي مجتمع‌هاي مسكوني بسيار ضروري به نظر مي‌رسد. در شهرهاي مملو از جمعيت آينده زندگي آپارتمان نشيني رواج بيشتري خواهد يافت و تعداد كساني كه ساعات آزاد خود رادر حياط، كنار حوض و باغچه مورد علاقه خود مي‌گذارنند، به سرعت رو به كاهش خواهد نهاد. از طرفي رشد فزاينده بيماري‌هاي رواني در جوامع شهري و مدرن، لذا با استفاده از فضاهاي سبز در طراحي مناطق و مجتمع‌هاي مسكوني، مي‌توان افسردگي را كنترل نمود. تحقيق حاضر با هدف تأثير فضاي باز محيطي بر افسردگي ساكنان بر روي 669 نفر از ساكنان دو مجتمع مسكوني خاتون و چوگان شيراز صورت گرفته است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه وضعيت افسردگي در ميان ساكنان دو مجتمع تفاوت معني‌داري را نشان مي‌دهد. يافته‌هاي نشان مي‌دهد مجموع فضاي باز محيطي بر نمره افسردگي ساكنان محلات مسكوني خاتون و چوگان اثرگذار بوده است. متغيرهاي فضاي باز محيطي شامل كيفيت فضاي سبز، تنوع فضايي، وجود فضاهاي اجتماعي، چشم انداز به محوطه، تنوع كفسازي، كيفيت رنگ و نور و تناسبات فضايي اثر مثبت معناداري بر كاهش نمره افسردگي در ميان ساكنان محلات مسكوني خاتون و چوگان دارد.