ساختار جمعيتي ماهي شانك زرد باله (Acanthopagrus latus) در شمالي خليج فارس

شانك زردباله (A. latus) متعلق به خانواده شانك­ماهيان و يكي از ماهيان اقتصادي و بازار پسند خليج فارس است. در اين تحقيق با استفاده از 8 جايگاه ريزماهواره، ساختار جمعيتي و ميزان تنوع ژنتيكي اين گونه در 6 منطقه صيادي در خليج فارس شامل بندر دير، بندر بوشهر، گناوه، هنديجان و خورموسي بررسي شد. تعداد آلل‌هاي مشاهده شده در جايگاه‌هاي مختلف بين 7 تا 12 عدد با ميانگين 9/9 آلل براي هر جايگاه بود كه نسبت به آلل‌هاي به‌دست آمده جمعيت‌هاي اين گونه در نقاط ديگر پايين‌تر بود. از 48 جايگاه مورد بررسي 21 جايگاه در تعادل‌‌هاردي واينرگ بود. ميزان هتروزايگوسيتي مشاهده شده و مورد انتظار به‌ترتيب 77/ و 88/0 محاسبه گرديد. بر اين اساس تنوع ژنتيكي در جمعيت دير بيش از ساير مناطق مشاهده شد. آناليز واريانس مولكولي نشان داد كه 93% از ميزان اختلاف ژنتيكي در درون جمعيت‌ها و 7% اختلاف ژنتيكي بين جمعيت‌ها مي‌باشد. اگر چه ميزان شاخص‌هاي Fst و Rst كم است اما اختلاف معني‌داري بين جمعيت‌هاي دير، بوشهر و خورموسي وجود دارد. همچنين بر اساس فاصله ژنتيكي و PCA جمعيت‌هاي خورموسي و دير قابل تمايز مي‌باشند. جريان ژني بالايي بين جمعيت‌ها وجود دارد كه احتمالاً ناشي از جابجايي لاروها از طريق جريانات آبي مي‌باشد. به‌طوركلي سه جمعيت خورموسي، دير و بوشهر قابل تفكيك مي‌باشند كه جمعيت بوشهر داراي زير جمعيت‌هاي گناوه و دلوار مي‌باشد. اين نتايج مي‌توانند براي مديريت ژنتيكي جمعيت‌هاي ماهي شانك و تشكيل گله‌هاي پرورشي و همچنين در نظارت بر تغييرات تنوع ژنتيكي در آينده مورد استفاده قرار گيرد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.