عوامل مؤثر بر رضامندي كشاورزان از سيستم هاي آبياري نوين در شهرستان بهبهان

Factors Affecting Farmers’ Satisfaction with New Irrigation Systems in Behbehan Township

آب مهمترين عامل محدود كننده براي كشاورزي در مناطق خشك و نيمه خشك جهان است. همچنين تقاضا براي منابع آب در اين مناطق بالا و رقابت ميان بخش هاي مختلف اقتصاد براي آن بسيار شديد است. در پاسخ به اين شرايط، بكارگيري نوآوري هاي مختلف تكنيكي، نهادي و سياست­هاي مداخله­ايي براي بهره­وري كارآمد، عادلانه و پايدار از منابع كمياب آب ضروري مي­باشد. در اين راستا بسياري از دولت ها استفاده از سيستم هاي نوين آبياري را براي مقابله با مشكل كمبود آب در بخش­هاي كشاورزي خود معرفي نموده اند. با اين حال موفقيت كامل اين سياست بستگي به پذيرش آن توسط كشاورزان و متعاقباً رضايت كشاورزان از آنها دارد. با توجه به اين واقعيت ها، هدف مقاله حاضر بررسي و ارزيابي رضايت كشاورزان از سيستم هاي نوين آبياري مي­باشد كه در نهايت منجر به درك بهتر اين نكته مي شود كه چرا كشاورزان سيستم آبياري جديد را رد مي‌كنند يا مي‌پذيرند. براي دستيابي به اين اهداف، روش پيمايش به عنوان روش تحقيق مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماري، كشاورزاني بودند كه سيستم­هاي نوين آبياري را در شهرستان بهبهان در استان خوزستان واقع در جنوب ايران مورد استفاده قرار داده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري گرديد. روايي پرسشنامه توسط پانل متخصصان و پايايي آن با يك مطالعه راهنما (ضريب آلفا 0/81- 0/94) انجام گرفت. نتايج معادلات مدل ساختاري نشان داد، رضايت كشاورزان به طور عمده توسط ارزش دريافت شده تعيين مي­گردد. كيفيت خدمات دريافتي، ديگر متغير تعيين كننده رضامندي است. در حاليكه، انتظارات هيچگونه اثري بر متغير رضامندي ندارد. در نهايت رضامندي افراد بطور قابل توجهي، وفاداري آنها به سيستم آبياري جديد را تبيين مي كند. يافته هاي تحقيق پيشنهاداتي براي سياستگذاري كلان جهت افزايش رضامندي كشاورزان نسبت به سيستم­ هاي آبياري نوين ارايه مي­ دهد.

Water is the major limiting factor for agriculture in an arid and semi-arid region. Demand for available water resources is fast and the competition among the various sectors of the economy for the scarce water is becoming intense. In response to these conditions, pursuing various innovative technical, institutional and policy interventions to enable the efficient, equitable and sustainable utilization of the scarce water resources. In this regard, many governments introduce new irrigation systems to address water shortage in their agriculture sectors. However, the success of such policy completely depend on farmers’ adoption and this, in turn, depends on farmers’ satisfaction. In light of these facts, the aim of this paper is to investigate and measure farmers' satisfaction with a new irrigation system that ultimately leads to a better understanding of why farmers adopt or reject new irrigation system. To achieve these goals, the survey method is applied as a research method. The statistical populations were farmers who adopted the new irrigation system in Behbehan Township in Khuzestan province in southern Iran. Data were collected using a researcher made questionnaire. Validity questionnaires were approved by a panel of expert and its reliability was approved by a pilot study (0.81-0.94). Structural equation modeling showed that farmers’ satisfaction mainly was determined by value followed by perceived quality. The findings yield public policy and marketing recommendations for stimulating the adoption of new irrigation systems among farmers. The findings yield public policy and marketing recommendations for stimulating the adoption of new irrigation systems among farmers.