مدل مفهومي توسعه پايدار گردشگري فرهنگي با رويكرد فراتركيب

گردشگري به طور خاص يك وسيله قدرتمند براي مبادلات فرهنگي ميان جوامع است. بر اساس پيش‌بيني‌هاي سازمان جهاني گردشگري تا سال 2030؛ دو دهه آينده را زمان رشد پايدار گردشگري مي‌دانند. در اين ميان توسعه گردشگري فرهنگي اگر بدرستي انجام شود ميتواند به حفظ گنجينههاي فرهنگي و طبيعي مقصد كمك كند و كيفيت زندگي جامعه بومي را ارتقا داده و هم موجب خوشنودي گردشگران شود. در اين مطالعه تلاش شده تا با استفاده از رويكرد تفسيري و روش نظام‌مند فراتركيب، يافته‌هاي مطالعات انجام‌شده توسط ساير محققين را در حوزة مطالعات توسعه پايدار گردشگري فرهنگي به صورت سيستماتيك بررسي كند و سپس براساس استراتژي تحليل محتوي پنهان، كدهاي استخراج شده را شناسايي و در قالب مقولات دسته‌بندي و در نهايت مدل مفهومي آن‌را ارائه نمايد. در اين تحقيق پايگاه‌هاي علمي فارسي و انگليسي معتبر تا اواخر سال 2018 ميلادي (آذرماه 1397) بررسي و مقالات منتخب با استفاده از معيار CASPشناسايي شدند. كدهاي شناسايي شده با استفاده از نرم‌افزار Maxqda2018.1 طبقهبندي، تحليل و تفسير شدند. كه بر اين اساس 104كد اوليه در قالب29دسته مقولات اصلي و فرعي و 4 كد محوري عبارتند از؛ مولفه‌ها، عوامل موثر، پيامدها و چالش‌هاي توسعه پايدار گردشگري فرهنگي دسته‌بندي شدند. همچنين مدل مفهومي توسعه پايدار گردشگري فرهنگي مقصدهاي گردشگري نيز ارائه گرديد. در نهايت روايي نتايج تحقيق انجام شده با شاخص كاپاي كوهن در نرم افزار Spss بر اساس نظرات خبرگان خارج از نويسندگان تحقيق با اندازه712/. مورد تاييد قرار گرفت.