ارتباط كيفيت تجارب يادگيري و خودنظم‌ دهي با انگيزش تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم

The Relationship between Quality of Learning Experience and selfregulation with Academic Motivation in Students of Qom University of Medical Sciences

مقدمه: انگيزه يكي از عوامل اساسي در يادگيري است و مي‌تواند بر جنبه‌هاي مختلف رفتاري دانشجويان در محيط‌هاي آموزشي مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط كيفيت تجارب يادگيري و خودنظم‌دهي با انگيزش تحصيلي در بين دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم در سال 1396 انجام شد. روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي از نوع توصيفي همبستگي در سال 1396، نمونه‌اي شامل 261 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي قم به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبتي بر حسب جنسيت از شش دانشكده انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسشنامه استاندارد كيفيت تجارب يادگيري نيومن(Neuman)، پرسشنامه خودنظم‌دهي‌هانگ و انل (Hong and O’Neil) و پرسشنامه انگيزش تحصيلي والرند (Vallerand) و همكاران جمع‌آوري شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t مستقل و رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: بين نمره كل مقياس كيفيت تجارب يادگيري و خرده مقياس‌هاي (منابع، محتوا و انعطاف‌پذيري) با انگيزش تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. همچنين بين ميانگين نمره كل مقياس خودنظم‌دهي و تمام ابعاد آن با انگيزش تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. در نهايت، نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه كيفيت تجارب يادگيري و خودنظم‌دهي به شكل مثبت و معناداري پيش‌بيني كننده انگيزش تحصيلي است و حدود 1/12 درصد از واريانس انگيزش تحصيلي از طريق اين متغير تبيين مي‌شود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، بهبود كيفيت تجارب يادگيري دانشجويان توسط دانشگاه‌ها بايد مورد توجه قرار گيرد. همچنين پيشنهاد مي‌شود برنامه‌ريزان درسي و مدرسان به طراحي و به كارگيري روش‌هاي تدريس مناسب در جهت افزايش انگيزش و مهارت‌هاي خودنظم‌دهي فراگيران اقدام كنند.

Introduction: Motivation is one of the fundamental factors in learning that can affect variousaspects of student behavior in educational environments. The purpose of this study was to determine the relationship between quality of learning experience and self-regulation with academic motivation in students of Qom University of Medical Sciences. Methods: This descriptive-correlational and cross-sectional study was conducted in 2017 on a sample of 261 students at Qom University of Medical Sciences. The subjects were selected from six faculties through genderproportionate stratified random sampling. Data were collected through Neuman`s quality of learning experience standard questionnaire, Hong and O’Neil self-regulation questionnaire, and Vallerand`s academic motivation questionnaire. The data were analyzed using Pearson correlation coefficient, independent t-test, and stepwise multiple regression. Results: The total score of quality of learning experience and its subscales resources, content, and flexibility had a significant positive relationship with academic motivation. Also, the total score of self-regulation and its subscales had a significant positive relationship with academic motivation. The results of multiple regression analysis revealed that quality of learning experience and self- regulation would positively and significantly predict academic motivation and could explain around 12.1% of the academic motivation variance. Conclusion: The results suggest that universities should focus on improving the quality of student learning experiences. Curriculum planners and educators are also recommended to design and employ appropriate teaching methods to enhance learners’ motivation and self-regulation skills.