بررسي تأثير آموزشِ منابع انساني بر توسعه فناوري و اقتصادي جوامع (با تأكيد بر جامعۀ ايران)

آموزشِ منابع انساني عامل كليدي در فرايند رشد و توسعه ي فناوري و اقتصادي جوامع است. تأمين سرمايه ي انساني مستلزم انجام آموزش صحيح مي باشد. آموزش صحيح از يك سو قابليت نيروي انساني را ارتقاء مي بخشد و از سوي ديگر نيروي كار را براي استفاده بهتر از فناوري جديد توليد، مهيا مي سازد و به اين ترتيب راه رشد و توسعۀ فناوري و اقتصادي را براي كشورها هموار مي كند. هدف اين مقاله، ارائه ي تصويري از تأثير آموزش منابع انساني بر توسعۀ فناوري و اقتصادي جوامع مي باشد. از آنجا كه تمركز اين مطالعه بررسي سه نظريه سرمايۀ انساني، همگرايي و نظريۀ تعامل با تغييرات تكنيكي همراه با تطبيق آنان در جوامع مختلف از جمله ايران مي باشد لذا با توجه به نوع رويكرد آن، روش توصيفي و مقايسه اي براي اين مقاله انتخاب شده است؛ يافته هاي اين مطالعه بيانگر تأثير معني دار هر سه نظريه بر توسعه و رشد اقتصادي جوامع توسعه يافته بوده است. همچنين جدي نگرفتن تأثير آموزش و تربيت نيروي انسانيِ ماهر از مهمترين عوامل پايين بودن سطح رشد توسعۀ فناوري جوامع درحال توسعه است؛ بنابراين شايسته است كه با توجه به جمعيتِ روزافزون جوان در جامعه ي ايران و نياز مبرم كشور به رشد و افزايش توليد، توجه جدي به ارتقاء سطح و كيفيت آموزش صورت گيرد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.