تربيت اخلاقي و رشد اقتصادي از ديدگاه اسلام

Moral Education and Economic Growth from the Islam’s View

تربيت اخلاقي عبارت است از: ايجاد شناخت و برانگيختن احساس فرد، براي آنكه زشتي‌هاي رفتاري و صفات منفي از وي دور و صفات مثبت و ارزش‌هاي اخلاقي، براي او دروني و پايدار شود. اين مقاله با استفاده از روش تفسيري- تحليلي به بررسي اين سوال مي‌پرازد كه تربيت اخلاقي اسلامي، چه تأثيراتي بر رشد اقتصادي دارد و چگونه مي‌توان اين تأثيرات را تبيين كرد؟ بنا به فرضيه تحقيق، تربيت اخلاقي اسلامي موجب رشد اقتصادي فزاينده مي‌شود. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، تربيت اخلاقي مورد بحث مشتمل بر تربيت عقلانى در گستره عقل نظرى، تربيت عقلانى در گستره عقلانيّت ذاتى، تربيت عقلانى در گستره عقلانيّت ابزارى، زهد گرايي اسلامي و افزون طلبي است. تحقق تربيت اسلامي در هر يك از اين مراحل اثري مثبت بر رفتارهاي اقتصادي داشته و باعث تقويت رشد اقتصادي مي‌شود.

Moral education is: to create cognition and to stimulate one's feeling, so that one's behavioral ugliness and negative traits are removed and positive traits and moral values are internalized and sustained. This article examines the effects of Islamic moral education on economic growth and how can these effects be explained by using an interpretive-analytical method. According to the research hypothesis, Islamic moral education leads to increasing economic growth and based on the research findings, the ethical education in question includes rational education in the domain of theoretical reason, rational education in the domain of intrinsic rationality, rational education in the domain of instrumental rationality, Islamic asceticism, and accumulation. Implementation of Islamic education at each of these stages has a positive effect on economic behavior and fosters economic growth.