تدوين الگوي مديريت فساد در ورزش ايران

Designing a Model of Corruption Management in Iran Sport

هدف پژوهش حاضر تدوين الگوي مديريت فساد در ورزش ايران بود. تحقيق حاضر به لحاظ روش، كيفي و از نظر هدف كاربردي بوده كه با رويكرد نظريه داده بنياد و به شيوه گليزر انجام شد. نخست، از طريق مطالعات اوليه، فهرست­ مقدماتي عوامل فساد شناسايي شد. سپس به روش نمونه گيري نظري و گلوله برفي مصاحبه­ هاي نيمه‌ساختاريافته­ اي­ با 15 نفر از نخبگان آگاه به موضوع پژوهش تا رسيدن به اشباع نظري انجام شد. كيفيت يافته‌ها با استراتژي‌هاي مميزي پژوهشي و آزمون اسكات تائيد شد. مدل برخاسته از داده­ ها شامل چهار بخش اصلي بود. بخش مركزي مدل اشكال عمده فسادهاي ورزشي را در دو دسته فساد مالي و اخلاقي نشان مي‌داد. عوامل مؤثر در بروز فساد ورزشي شامل عوامل سياسي، ساختاري، اجتماعي - فرهنگي و اقتصادي بودند. راهكارهاي مقابله‌اي با فساد ورزشي شامل راهكارهاي قانوني، توسعه فناوري اطلاعات، توسعه دانش و آگاهي و توسعه مسئوليت اجتماعي بود. در نهايت پيامدهاي فساد ورزشي در چهار گروه اثرات عملكردي بر ورزش، اثرات اجتماعي - فرهنگي، اثرات مالي و اثرات بر ذينفعان دسته‌بندي شدند. نتايج مؤيد ماهيت پيچيده و طيف وسيع اعمال فساد آميز در ورزش بود و مدل ارائه‌شده مي‌تواند براي درك، كنترل و مديريت فساد در ورزش مورد استفاده دستگاه­هاي سياست‌گذار ورزش كشور قرار گيرد.

The aim of this study was to design a model of corruption management in Iran sport. The present study was qualitative in terms of methodology and applied in terms of aims, which was conducted with grounded theory approach and Glaser method. Firstly, the preliminary list of corruption factors was identified through preliminary studies. Then, semi-structured interviews with 15 knowledgeable elites were conducted until theoretical saturation by theoretical and snowball sampling methods. The quality of the findings was confirmed by research audit strategies and Scott test. The proposed model consisted of four main sections. The central section of the model represented major forms of corruption in sport as financial and ethical corruption. Those factors affecting the sport corruption included political, structural, sociocultural and economic. Those strategies coping with sport corruption included legal solutions, IT development, knowledge development and social responsibility development. Finally, the consequences of sport corruption were categorized in four groups: functional impacts on sport, sociocultural impacts, financial impacts, and impacts on beneficiaries. The results confirmed the complex nature and wide range of corruption in sport, and the proposed model can be used by Iran sport policy-makers to understand, control and manage corruption in sport.