سنجش و اعتباريابي عوامل مؤثر بر انتقال و اشتراك دانش بين اساتيد دانشگاه علوم پزشكي تهران

Evaluation and Validation of Factors Affecting Knowledge Transfer and Sharing among Professors Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: انتقال دانش قلب فرآيندهاي مديريت دانش است و امروزه بيش‌تر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف سنجش و اعتباريابي عوامل مؤثر بر انتقال و اشتراك دانش بين اساتيد در دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه­ي پيمايشي- توصيفي، بخش كمّي از يك پژوهش آميخته است. ابزار اين پژوهش پرسشنامه‌اي است كه با استفاده از يافته‌هاي بخش كيفي طراحي گرديد و در نمونه طبقه‌اي با حجم 162 نفر از جامعه 1577 نفري اساتيد دانشگاه علوم پزشكي تهران اجرا گرديد. داده‌ها به روش تحليل مسير با استفاده از نرم‌افزار Lisrel انجام گرديد. نتايج: پرسش نامه با آلفاي كرونباخ 97/0 از پايايي خوبي برخوردار بود و تحليل عاملي تأييدي نيز با (90/0GFI= و 07/0 RMSEA=) نشان دهنده برازش مطلوب الگوي انتقال دانش بود. از ميان 9 مؤلفه‌ي اين الگو، وضعيت چهار مؤلفه از جمله دانش و اساتيد در دانشگاه علوم پزشكي تهران مطلوب بود در حالي كه پنج مؤلفه‌ي ديگر از جمله دانشگاه و ارتباط آن با اساتيد و محيط براي انتقال دانش در اين دانشگاه از وضعيت چندان مطلوبي برخوردار نبود. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مؤثر ترين عامل در فرآيند انتقال دانش، عاملِ «دانشگاه» به عنوان سازمان و چگونگي مواجهه آن با اساتيد، دانش و محيط نهفته است. بنابراين لازم است اصلاح قوانين ارتقاي اساتيد، به گونه‌اي صورت گيرد كه مشوق اشتراك دانش بين اساتيد گردد. طراحي يك نظام گرنت‌دهي در ارتباط با صنعت و جامعه به گونه‌اي باشد كه موجبات جهت‌دهي به كارهاي آموزشي و پژوهشي فراهم گردد تا از پراكنده كاري‌هاي علمي نيز جلوگيري به عمل آيد. همچنين اين نكته مهم است كه خط سير علمي دانشكده‌ها براي رسيدن به اهداف علمي دانشگاه مكمل يكديگر باشند.

Introduction: Knowledge transfer is at the heart of knowledge management processes, which has been the focus of research today. The purpose of this study was to evaluate and validate factors affecting knowledge transfer and sharing among professors in Tehran University of Medical Sciences. Methods: This is a descriptive survey of the quantitative part of a mixed study. The tool of this research is a questionnaire designed using qualitative section findings and was implemented in a stratified sample of 162 members of 1577 faculty members of Tehran University of Medical Sciences. Data were analyzed by path analysis using Lisrel. Results: The questionnaire with a reliability of 0.97 and confirmatory factor analysis of GFI = 0. 90 and RMSEA = 0. 07 indicated the optimal fit of knowledge transfer model. Among the nine components of this model, the status of four components including knowledge and professors in Tehran University of Medical Sciences was desirable; although, the other five components, including the university and its relationship with professors and the environment for transferring knowledge to the university, were not been favorable. Conclusion: The results of this study showed that in the process of knowledge transfer, the important points raised by university managers in the factor of university as an organization and its type of interaction with professors, knowledge and environment. Therefore, it is necessary to modify the promotion rules of the faculty in such a way as to encourage knowledge sharing among the professors. The design of a grants system in relation to industry and society should be developed to direct educational and research work in the universities to prevent the difusion of scientific work. It seems also important that colleges' academic trajectories complement each other to achieve the university's academic goals.