تاثير 3 ماه تمرين هوازي بر tnf-α و مقاومت به انسولين در مردان چاق ديابتي نوع دو2

The Effect of 3 Months of Aerobic Training on TNF-α and Insulin Resistance in Obese Men with Type 2 Diabetes

مطالعۀ حاضر با هدف تعيين اثر تمرينات هوازي بر تومور نكروز فاكتور آلفا (tnf-α) و مقاومت به انسولين در مردان ديابتي نوع دو انجام گرفت. 30 مرد چاق بزرگسال (30≤bmi≤36) غيرفعال مبتلا به ديابت نوع دو به شيوۀ تصادفي در دو گروه تجربي (15=n) و كنترل (15=n) قرار گرفتند. گروه تجربي در يك دوره تمرينات هوازي سه‌ماهه به تعداد سه جلسه در هفته (hrmax(%)75-60) شركت كردند. سطوح سرمي tnf-α، گلوكز و مقاومت به انسولين در شرايط قبل و 48 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمرين اندازه‌گيري شد. از آزمون تي مستقل به‌منظور مقايسۀ سطوح پايۀ متغيرها از آزمون تي وابسته براي تعيين اثر برنامۀ تمريني بر متغيرها استفاده شد. به‌منظور اطمينان از توزيع نرمال داده‌ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف استفاده شد. مداخلۀ تمريني به كاهش معنا‌دار گلوكز (0.001=p) و مقاومت به انسولين (0.034=p) و عدم تغيير tnf-α (0.83=p) منجر شد. با وجود عدم تغيير tnf-α، 3 ماه تمرين هوازي با بهبود چشمگيري در گلوكز و مقاومت به انسولين در بيماران ديابتي نوع دو همراه است. بر پايۀ يافته‌هاي حاضر و ساير شواهد موجود، بهبود در نيمرخ گليسميك و مقاومت به انسولين احتمالاً ريشه در تغيير در ساير ميانجي‌هاي هورموني و متابوليكي دارد كه نيازمند مطالعات بيشتر در اين زمينه است.

This study aimed at determining the effect of aerobic training on Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) and insulin resistance in males with type 2 diabetes. 30 inactive adult obese men (30≤BMI≤36) with type 2 diabetes were randomly divided into experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental subjects participated in three months of aerobic training (3 sessions per week) at %60–75 HRmax. Serum levels of TNF-α, glucose and insulin resistance were measured before and 48 hours after the last training session. Independent t test was used to compare variables at baseline. Paired t test was used to determine the effect of training program on variables. Kolmogorov-Smirnov was applied to determine the normal distribution of data. Aerobic intervention significantly decreased glucose (P=0.001) and insulin resistance (P=0.034) and did not change TNF-α (P=0.83). Despite the lack of change in TNF-α, 3 months of aerobic training was accompanied with a significant improvement in glucose and insulin resistance in type 2 diabetes patients. Based on our findings and other available evidence, improvement in glycemic profile and insulin resistance can be attributed to the changes in other hormonal or metabolic mediators that needs more studies in this area.