مدل بهينه اقتصادي كشت براي كاهش اثرات آلودگي هاي زيست محيطي در استان مازندران

Optimal Economic Model of Cultivation to Reduce the Impacts of Environmental Pollution in Mazandaran Province

هدف اين مقاله بررسي جايگاه دانه‌هاي روغني كلزا و سويا در الگوي بهينه كشت استان مازندران در دو حالت بازاري و اجتماعي مي‌باشد. بدين منظور، از مدل برنامه‌ريزي خطي كاليبره براي كاهش آلودگي‌هاي زيست محيطي بر اساس داده‌هاي سال زراعي 97 – 1396 استفاده شده است. نتايج مدل بازاري نشان داد استفاده از آب و ماشين‌آلات و سرمايه براي توليد محصولات استان و به ويژه، دانه‌هاي روغني بيش از نياز مي‌باشد و مي‌توان همين مقادير توليد را با استفاده از مقادير كم‌تري از اين نهاده‌ها به دست آورد. همچنين با توجه به محدوديت‌هاي موجود و منابع در دسترس، براي دست‌يابي به الگوي بهينه بايد كشت سويا را 45 درصد كاهش و كشت كلزا را 18 درصد افزايش داد. نتايج مدل اجتماعي نشان داد توليد دانه‌هاي روغني در استان تنها با حمايت‌هاي دولت از بخش كشاورزي امكان پذير خواهد بود. بر اساس نتايج پيشنهاد مي شود كه به جاي تمركز حمايت‌ها در زمينه يارانه كود و سموم شيميايي، در زمينه هاي ديگري از قبيل ارتقاء دانش فني، بيمه، انبارداري، حمل و نقل، ايجاد بورس كالا، استاندارد سازي، صادرات، بسته بندي و درجه بندي نيز اين حمايت‌ها صورت گيرد.

The purpose of this paper is to investigate the position of rapeseed and soybean oils in optimal cultivation pattern of Mazandaran province in two social and market conditions. For this purpose, the calibrated linear programming model has been used to reduce environmental pollution based on data from the year 1396-97. The results of the market model showed that the use of water, machinery and capital for production of crops in the province, in particular, oilseeds were more than needed and the same amounts of production could be obtained by using smaller amounts of these inputs. Gained. Also, given the limitations and available resources, soybean cultivation should be reduced by 45% and canola cultivation by 18% to achieve the optimal model. The results of the social model showed that the production of oilseeds in the province would only be possible with government support for the agricultural sector. The results suggest that instead of focusing on subsidies for fertilizers and chemical pesticides, other areas such as technical knowledge promotion, insurance, warehousing, transportation, commodity exchange, standardization, export, package Classify and grade these supports.