عنوان مقاله :
تأثير تمرين بينايي-حركتي بر فراواني رفتارهاي تكراري و كليشه‌اي كودكان اوتيسم: مطالعه كنترل‌شده با آزمون پيگيري
عنوان به زبان ديگر :
The effect of visual-motor training on stereotypy behaviors of children with Autism Spectrum
پديد آورندگان :
عربي، منيژه دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي , صابري كاخكي، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي , سهرابي، مهدي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم ورزشي , سلطاني كوهبناني، سكينه دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , جباري نوقابي، مهدي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم رياضي
كليدواژه :
اوتيسم , رفتار كليشه‌اي و تكراري , مداخله حسي – حركتي
چكيده فارسي :
هدف: با توجه به اينكه رفتارهاي تكراري و كليشه‌اي در فرايندهاي يادگيري و ارتباط اجتماعي كودكان اوتيسم تداخل ايجاد مي‌كنند؛ هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير مداخله حسي – حركتي بر فراواني رفتارهاي تكراري و كليشه‌اي 46 كودكان 6-12 سال اوتيسم بود. روش: نمونه ها به‌وسيله نمونه‌گيري در دسترس و هدفمند، به‌صورت تصادفي در 4 گروه بينايي – حركتي، حركتي، بينايي و كنترل قرار گرفتند. به‌منظور ارزيابي رفتارهاي تكراري و كليشه‌اي از روش مشاهده عيني و ويدئويي استفاده شد. از آزمون تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي بنفروني در سطح خطاي 5 درصد براي بررسي داده‌هاي حاصل از مطالعه استفاده شد. نتايج: گروه تمرين بينايي – حركتي در پس‌آزمون و پيگيري كاهش معني‌داري را در فراواني رفتارهاي تكراري و محدود نسبت به گروه‌هاي ديگر نشان داد t= 3.52, P<.05 اما در گروه‌هاي ديگري تفاوتي با زمان پيش‌آزمون مشاهده نشد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه مداخله بينايي – حركتي توانسته است بر يكي از ويژگي هاي اصلي اوتيسم يعني رفتارهاي كليشه اي تأثيرگذار باشد و مي تواند به عنوان نوعي مداخله همراه با مداخله هاي ديگر براي اين كودكان استفاده شود.
چكيده لاتين :
Purpose: As stereotypy behaviors are barriers in learning and social interaction of individuals with
Autism Spectrum disorder (ASD), the main purpose of this study was comparison the efficacy of a
30 session, sensory-motor training program on stereotypy behaviors of 46 ASD children (ages 6-12).
Methods: Participants was selected purposefully and assigned to visuomotor, motor, visual and
control groups. Stereotypy behaviors in this study was determined with objective method and
video analysis. Analysis of covariance and bonferroni post hoc tests was used for analysis data
in this study.
Results: the results showed that Children in the visuomotor group showed reduced stereotypy
behaviors significantly in post-test and follow up, while the other groups did not significantly
differ from pretest (t= 3.52, P<.05).
Conclusion: our study adds to the emerging body of evidence indicating that visuomotor training
for children with ASD almost is an effective approach for one of the core features of ASD and can
use as an alternative treatment with another trainings for these children.
عنوان نشريه :
روانشناسي ورزش
