بررسي تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي دانشجويان حسابداري بر تمايل به شغل حسابرسي و توصيفشان از حسابرس ايده آل

افراد در جستجوي شغلي هستند كه به آن علاقه‌مند باشند و تلاش مي‌كنند تا توانايي‌هاي خود را با وظايف شغل موردنظر تطابق دهند. در اين پژوهش با استفاده از مدل پنج عاملي شخصيت، اين مفهوم كه تناسب فرد-شغل ناميده مي‌شود، مورد توجه قرار گرفته و تمايل دانشجويان حسابداري به شغل حسابرسي بررسي شده است. پژوهش حاضر از نوع كمي است و در دسته مطالعات توصيفي قرار مي‌گيرد. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه پنج عاملي شخصيت گلدبرگ استفاده شده است. نمونه مورد بررسي متشكل از 146 نفر از دانشجويان حسابداري نيمسال آخر كارشناسي و نيمسال اول كارشناسي ارشد در سال تحصيلي 97-98 بوده و داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تجزيه و تحليل رگرسيون مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان مي‌دهد شكاف اساسي بين توصيفي كه دانشجويان از شخصيت خود ارائه مي‌دهند و توصيفي كه از يك حسابرس ايده‌آل دارند، وجود دارد. دانشجوياني كه حسابرسان را به عنوان افرادي با گشودگي نسبت به تجربه بالا و ثبات احساسي كمتر مي‌بينند، تمايل بيشتري دارند كه به عنوان يك حسابرس مشغول به كار شوند. همچنين دانشجوياني كه ويژگي‌هاي وظيفه‌مداري و گشودگي نسبت به تجربه را به عنوان ويژگي‌هاي اصلي شخصيت دارا هستند، بيشتر حسابرسي را به عنوان شغل ايده‌آل خود انتخاب نمودند. در نهايت چگونگي توصيف يك حسابرس ايده‌آل از ديدگاه دانشجويان بررسي شده است و نتايج حاكي از اين است كه دانشجويان علاقه‌مند به شغل حسابرسي، حسابرسان را برون گراتر، سازگارتر و با گشودگي نسبت به تجربه بالاتر مي‌شناسند و به نوعي داشتن اين عامل‌هاي شخصيتي را در انجام كارهاي حسابرسي لازم و مهم تلقي مي‌كنند.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين مي باشد.