ارزيابي ميزان تاب آوري كالبدي محيط هاي شهري در برابر زلزله(نمونه موردي كلانشهر تبريز)

كشف باستان شناسي نشان مي دهدكه پيشينيان ما بسياري ازخطرات و بلاياي طبيعي و انسان ساختي كه امروزه وجود دارند را تجربه كرده اند واين خطرات درگذشته نيز وجود داشته اند. مديريت بلاياي طبيعي نيازمند شناخت ماهيت، ارزيابي‌هاي دقيق، برنامه‌ريزي و سپس ارائه راهكارهاي مناسب مي‌باشد. تبريز بر روي يك سامانه گسلي فعال در شمال غرب ايران واقع شده است كه نشان از امكان وقوع مجدد زلزله در اين شهر را دارد؛ همچنين مطالعة آماري داده ها، اسناد موجود و تحليل دوره بازگشت زلزله بيانگر رويداد زمين‌لرزه در آينده اين گسل است. لذا تاب آور نمودن اين شهر در برابر زلزله داراي اهميت خاصي مي باشد. بر اين اساس پژوهش حاضر با طرح اين پرسش كه وضعيت كالبدي تبريز در برابر زلزله به چه صورت مي‌باشد، به دنبال سنجش و ارزيابي ميزان تاب آوري كالبدي محيط هاي شهري تبريز در برابر زلزله مي باشد. پژوهش حاضر جزو تحقيقات كاربردي و روش به كار گرفته شده در آن توصيفي- تحليلي مي باشد. نتايج نشان مي دهد 20% از اراضي شهر تبريز با آسيب پذيري بسيار كم و 80% درصد آسيب پذيري بسيار زيادي در برابر زلزله را دارا مي باشند. بنابراين مي توان بيان كرد كه شهر تبريز در برابر بحران از جمله زلزله به لحاظ كالبدي به شدت آسيب پذير مي باشد.