مطالعه رابطه حقوق شهروندي با امنيت اجتماعي (مورد مطالعه: شهروندان شهر تهران)

امنيت اجتماعي يكي از مهمترين نيازهاي اساسي بشر است و نخستين شرط لازم براي پيشرفت و رسيدن به توسعه براي جوامع متمدن محسوب مي‌شود. پژوهش‌هاي مختلف نشان داده‌اند كه آگاهي از حقوق شهروندي از عوامل تاثير‌گذار بر امنيت اجتماعي است. بر اين اساس، هدف اصلي پژوهش حاضر مطالعه نقش حقوق شهروندي در امنيت اجتماعي شهروندان است. اين پژوهش به ‌صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته با حجم نمونه 400 نفر در بين شهروندان 15-65 سال كلانشهر تهران در سال 1398 انجام شده است. روش نمونه‌گيري، خوشه‌اي چندمرحله‌اي است. يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه بين حقوق شهروندي و ابعاد آن (حقوق مدني، حقوق سياسي، حقوق اجتماعي) با امنيت اجتماعي رابطه معنادار مستقيمي وجود دارد. همچنين نتايج مدل رگرسيون نيز بيانگر آن است كه 27 درصد از تغييرات يا واريانس امنيت اجتماعي توسط سه متغير حقوق مدني، حقوق سياسي و حقوق اجتماعي قابل تبيين است. همچنين قوي­ترين پيش‌بيني‌كننده‌هاي متغير امنيت اجتماعي به ترتيب متغيرهاي، حقوق سياسي، حقوق اجتماعي و حقوق مدني مي‌باشند.