مطالعه اثرات مدل سازي و پيشنهاد رفتار صادرات نفت پساتحريمي ايران در چارچوب تحليل روابط استراتژيك بازار نفت

Modeling the Petroleum Export Behavior of Iran after Oil Sanction in the Framework of Analysis of the Strategic Relations of the Oil Market

در پژوهش حاضر، تحليل رفتار استخراج و صادرات نفت ايران در چارچوب عضويت در اوپك به عنوان بازيگري مهم در بازار نفت و ارائه پيشنهاد سياستي بر اين اساس در شرايط جديد مدنظر بوده است. تحليل روابط استراتژيك، نشان مي دهد كه كشورهاي نفتي، با توجه به مولفه هاي اقتصادي، دموگرافيگ و نفتي و نياز به درآمد نفتي، تمايزاتي دارند كه آنها را در قالب يك طيف بندي از كشور خرج كننده تا پس اندازكننده، با شدت تنزيل و بي صبري متفاوت، تقسيم كرده است و اين گونه شناسي و چانه زني ميان اين طيف، تا حد زيادي تكليف رفتار و بازي درون اوپك را در خصوص سهميه ها تعيين مي كند. بر اين اساس، پس از استخراج مدل به صورتي نوآورانه و تخمين آن براي دوره 2017-2001، نتايج نشان دهنده رابطه قوي و معنادار رفتار و شدت تنزيل كشورهاي نفتي با مولفه هاي فوق الذكر است؛ بويژه بازار نفت با تشديد بي صبري و افزايش تمايل عمومي براي تسريع صادرات، در واكنش به ظهور نفت شيل و تغيير چشم انداز بازار نفت، مواجه است. بر اين اساس، به نظر مي رسد، نقش كنوني ايران در اوپك، نابهينه است و مولفه هاي اقتصادي، جمعيتي و نفتي كشور، همگي دال بر ضرورت اتخاذ استراتژي ارتقاي ظرفيت استخراج و نرخ بازيافت توسط ايران، ضمن حفظ عضويت در اوپك است.

The present study seeks to analyze Iran's oil extraction and export behavior within the framework of membership in OPEC as an important player in the oil market and to propose a policy for the post-sanction period. The analysis of strategic relations shows that oil economies differ in terms of the economic, demographic and petroleum components, and the need for oil revenues. Thus, these countries can be classified into two types of saver and expender, with different rates of depreciation. This typology and bargaining between the two groups largely determines the behavior of the players within OPEC. Accordingly, after designing an innovative model and estimating it during 2001-2017, the results indicate a strong and significant relationship between discount rate of oil countries with the previous components. In particular, oil market faces an increasing impatience and general tendency to accelerate oil exports in response to the emergence of shale oil and the change in oil market outlook. Accordingly, Iran's current role in OPEC seems nonoptimal, and economic, demographic and oil components indicate the need to adopt and enhance Iran's extraction capacity and recovery rates, while continuing membership in OPEC.