سرمايه‌گذاري در موجودي كالا، راه‌كاري براي بهبود عملكرد يا چالشي براي بدتر شدن آن

?Is Inventory Investment an Opportunity to Improve Performance, or a Challenge to Make It Worse

هدف:همواره اين سؤال مطرح است كه آيا بهايابي جذبي با توليد بيشتر و نگهداري موجودي كالا در دنيايي كه تمركز بر نگهداشت حداقل موجودي كالا است، باز هم مي‌تواند سبب بهبود عملكرد شده و بر هزينه‌هاي نگهداري غلبه كرده، عملكردي بهتر از شركت را به تصوير بكشاند. در اين پژوهش سعي شده است رابطۀ سرمايه‌گذاري در موجودي كالا و عملكرد شركت مورد آزمون قرار گيرد. روش: اين پژوهش در حوزۀ تحقيقات اثباتي حسابداري قرار داشته كه داده‌هاي 163 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بين سال‌هاي 1388 تا 1395 را با استفاده از تحليل پانلي بررسي نموده است. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بين سرمايه‌گذاري در موجودي كالا و عملكرد شركت، رابطۀ معنادار آماري برقرار نيست. علاوه بر اين، بين رشد فروش و تغيير در سرمايه‌گذاري در موجودي كالا، رابطۀ معنادار آماري مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: نگهداري موجودي كالا در ايران از لحاظ آماري نمي‌تواند تأثير قابل توجهي بر عملكرد شركت داشته باشد.

Objective: Given the importance of lean inventory and inventory cost as barrier to better performance, there is the challenge of whether absorption costing with higher production and more inventory lead to improved performance, or inventory costs overcome the benefit of absorption costing and makes the performance worse. This study aimed to examine the relationship between inventory investment and company’s performance. Method: In line with positive accounting research, this study used panel data analysis with data from 163 companies listed in the Tehran Stock Exchange from 2009 to 2016. Results: Findings showed that there is no significant relationship between inventory investment and company’s performance. Furthermore, the findings indicated a significant relationship between changes in inventory investment and sales growth. Conclusion: Inventory holding in the Iranian companies could not have statistically significant effects on company performance.