طراحي و تبيين مدل رهبري توزيعي درنظام آموزش عالي ( مطالعه: دانشگاه فردوسي مشهد)

اين پژوهش بر اساس يك مدل جامع و متمركز، به بررسي وضعيت رهبري توزيعي و مولفه‌هاي آن در دانشگاه فردوسي مشهد مي‌پردازد. اين پژوهش بر حسب هدف توسعه‌اي-كاربردي، براساس شيوه‌هاي گردآوري داده‌ها توصيفي از نوع پيمايشي، و بر مبناي ماهيت داده‌ها پژوهشي آميخته (كيفي- كمي) به شمار مي‌آيد. نمونه منتخب از بين اساتيد (عضو هيئت علمي و حق التدريس) و كاركناني انتخاب مي‌شوند. براي سنجش روايي پژوهش پرسشنامه در اختيار 30 نفر از خبرگان دانشگاه فردوسي مشهد قرار گرفت، كه خبرگان پايايي صوري پرسشنامه را مورد تاييد قرار دادند. همچنين براي تعيين پايايي از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي اين منظور پرسشنامه در اختيار 30 نفر از جامعه آماري بخش كمي قرار گرفت كه با توجه به ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمده پايايي پرسشنامه مورد تاييد است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اطلاعات نشان داد كه فرهنگ سازماني، تصميم گيري مشاركتي، توسعه كارگروهي، جو اخلاقي، مأموريت چشم انداز و اهداف، اعتماد، حمايت همه جانبه و بهبود قابليت رهبري از عوامل تاثير گذار بر مدل رهبري توزيعي در نظام آموزش عالي در دانشگاه فردوسي مشهد مي‌باشد