طراحي مدل سبك تعاملي شركت هاي مادر و شركت‌هاي زيرمجموعه: مطالعه موردي شركت مهندسي و توسعه گاز ايران

Designing Interaction Style Between Holding Companies and Their Subsidiaries: Case of Iranian Gas Engineering and Development Company

استراتژي در سطح شركت­هاي چند رشته­ اي يا همان "استراتژي مادري" موضوعي است كه اخيراً در حوزه برنامه­ ريزي استراتژيك مورد توجه زيادي قرار گرفته است. با توجه به اينكه شركت­هاي چند رشته­اي داراي زيرمجموعه ­هاي مختلفي مي­باشند كه در فضاهاي گوناگون فعاليت مي­نمايند و با شرايط محيطي مختلفي روبرو مي­باشند، پس نمي­توان براي همه­ي اين شركت­ها از رويـكرد استراتژي يكساني استفاده نمود. هدف اصلي اين پژوهش طراحي مدل بهينه سبك تعامل سازمان هاي مادر با زيرمجموعه ها به منظور بهبود عملكرد و ارزش آفريني مي باشد. در اين پژوهش پس از استخراج متغيرهاي تصميم گيري اوليه، با بهره گيري از گروه خبرگان در يك شركت مهندسي و توسعه گاز ايران با كسب وكارهاي مختلف با استفاده از روش دلفي فازي، متغيرهاي نهايي انتخاب گرديد. اين گروه خبره شامل افراد صاحب نظر در مديريت استراتژي مي باشند. متغيرهاي نهايي ورودي شامل دو متغير عملكرد سازماني و دوره عمر شركت هاي تابعه و خروجي مدل شامل سه استراتژي ارزش آفريني شامل برنامه ريزي استراتژيك، كنترل استراتژيك و كنترل مالي مي باشد. پس از استخراج متغيرهاي تصميم گيري، با بهره گيري از مدل سازي سيستم خبره فازي، مدل تصميم گيري سه سطحي طراحي و اعتبارسنجي گرديد.

Strategy at the level of multidisciplinary companies or holding strategy has been faced with much attention in the area of strategic planning recently. Multidisciplinary companies have different subsidiaries that operate in different environments with different conditions, So it is not possible to use the same strategy approach for all of them. The main question is; what’s the effective factors in formulation of strategy in multidisciplinary companies and how to choose the type of interaction by designing a system model? The main purpose is designing a holding organization with expert management system interacting with subsidiaries to improve performance and value creation. In this study, after extracting the primary decision variables, the final variables were selected through fuzzy Delphi method by using the experts group in the largest multidisciplinary company in the Gas field of Iran. The final input variables are organizational performance and the life span of the subsidiaries. The output of the model comprise value creation strategies such as strategic planning, strategic control and financial control. After extracting the decision variables, a three-level decision model was designed and validated using fuzzy expert system modeling. The results of the study on 10 subsidiaries in Iranian Gas Engineering and Development Company show that strategy control is one of the most important factors in the management of subsidiaries based on their organizational characteristics and performance.