بررسي ارتباط عوامل تنش زاي محيط بالين و خودكارآمدي باليني دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اراك در سال 94

Relationship between Clinical Environment Stressors and Nursing Students Self-Efficacy in Clinical Performance

مقدمه: آموزش باليني، بخش اساسي و مهم آموزش در علوم پزشكي مي‌باشد كه براي تربيت افراد كارآمد و شايسته ضروري مي‌باشد. دانشجويان پرستاري با تنش‌هاي زيادي به خصوص در محيط بالين مواجه مي‌باشند. اين تنش‌ها مي‌توانند مانع از تربيت پرستاران ماهر و خودكارآمد گردد. هدف از اين پژوهش تعيين ارتباط عوامل تنش زاي محيط بالين و خودكارآمدي باليني دانشجويان پرستاري مي‌باشد. روش كار: اين مطالعه همبستگي در سال تحصيلي 93-94 بر روي كليه دانشجويان پرستاري سال چهارم (ترم 7 و 8) كه به روش سرشماري انتخاب شدند (88 نفر)، در دانشگاه علوم پزشكي اراك انجام شد. ابزارگرد آوري داده‌ها شامل سه قسمت؛ اطلاعات فردي، پرسشنامه ارزشيابي تنش محيط بالين كك وكليهامر و پرسشنامه خودكارآمدي باليني بود. تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق نرم افزار SPSS نسخه 21 و آمار توصيفي و همبستگي پيرسون انجام شد. يافته‌ها: نمره خودكارآمدي دانشجويان پرستاري 19/21±8/152 بود كه در سطح بالا قرار مي­گيرد. بيشترين امتياز مربوط به حيطه انجام برنامه مراقبتي (9/84±5/11) و كمترين امتياز مربوط به ارزشيابي برنامه مراقبتي (11/80±5/16) بود. نمره تنش محيط بالين در آنها 13/12 ±46/54 بود كه "اولين تجربه بالين" به عنوان تنش زا ترين آيتم شناخته شد. بين عوامل تنش زاي محيط بالين و خودكارآمدي باليني دانشجويان عرصه پرستاري ارتباط آماري معناداري مشاهده نشد. اگرچه بين تنش محيط بالين و خودكارآمدي با جنسيت و معدل ارتباط آماري معناداري وجود داشت (05/0P<). نتيجه گيري: طبق يافته اصلي اين مطالعه، ارتباطي بين تنش محيط بالين و خود كارآمدي باليني يافت نشد. اما با عنايت به اينكه محيط آموزش بالين مهم‌ترين بخش در آموزش پرستاري است و دانشجويان پرستاري بيشتر وقت تحصيل خود را در محيط بالين سپري مي‌كنند، توجه به كاهش تنش در اين محيط و به دنبال آن خودكارآمدي دانشجو اهميت ويژه‌اي دارد.

Introduction: Clinical education is the essential part of medical sciences which is necessary to raise competent professionals. Nursing students are confronted with a lot of stressors specialy in their clinical education. These stressors can interfere with improving competency and self-efficacy in nursing students. So we decided to investigate the relationship between clinical education stressors and clinical self-efficacy in nursing students. Methods: This is a correlational study which is done in 2015 on all nursing students in their last year of education (4th year: 7th and 8th terms). Samples were all nursing students (n=88) in Arak University of Medical Sciences which were selected by cencus sampling. Data was gathere using a questionnare consisted of three parts: Demographic information, jack and kleehammer clinical education stress test, and self-efficacy questionnare. Data was analysed bu SPSS 21 and descriptive, and correlational statistics. Results: Self-efficacy score of nursing students was 152.8±21.19 which is in a high level. The highest score was in performing care program domain (11.5±84.9) and the lower score was in evaluation of care program domain (16.5±80.11). Nursing students` clinical education stress score was 12.13±54.46 in which “the first clinical experience” was the most important stressor. There was no significant correlation between students` clinical education stress and self-efficacy (P<0.05). Although there was a significant correlation between clinical education stress and self-efficacy, and students` sex and grades. Conclusions: Results showed that there was no significant difference between clinical education stress and self-efficacy, but regarding the importance of clinical eduction for nursing students, reducing clinical environment stress and improving students` self-efficacy is of espacial importance.