مقايسه سبك زندگي ارتقا دهنده سلامت و خودكارآمدي در دانشجويان دختر مبتلا و غيرمبتلا به ديسمنوره اوليه

Explanati Comparison of Health Promoting Lifestyle and Self-Efficacy in Female Students With and Without Primary Dysmenorrhea on

زمينه و هدف: ديسمنوره اوليه (قاعدگي دردناك) يكي از شايع‌ترين دردها و بيماري¬هاي زنان است كه مي‌تواند آثاري منفي بر فعاليت¬هاي روزانه آنان داشته باشد. حفظ و ارتقاي سلامت براي بهبود سبك زندگي ضروري به نظر مي‌رسد. بنابراين اين مطالعه با هدف مقايسه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و خودكارآمدي در دانشجويان دختر مبتلا و غيرمبتلا به ديسمنوره اوليه انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي، توصيفي-تحليلي با مشاركت 370 نفر از دانشجويان دانشكده پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز انجام شد. داده¬¬ها با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتيِ مشخصات جمعيت‌شناختي و قاعدگي، مقياس شدت درد قاعدگي (VAS)، پرسشنامه سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و خودكارآمدي جمع‌آوري شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌¬افزار SPSS نسخه21 و آمار توصيفي و آزمون‌هاي تي مستقل، كاي دو و ANOVA تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين (انحراف معيار) سبك زندگي ارتقادهنده سلامت به ترتيب در دو گروه دانشجويان مبتلا و غيرمبتلا به ديسمنوره 2/67 (0/45) و 2/77 (0/47) و ميانگين (انحراف معيار) خودكارآمدي به ترتيب 2/88 (0/61) و 2/81 (0/54) بود. بين دو گروه دانشجويان مبتلا و غيرمبتلا نمره كلي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت (0/03 =P)، ابعاد فعاليت فيزيكي (0/02 =P)، مديريت استرس (0/02 =P) و خودشكوفايي (0/03 =P) تفاوت آماري معني¬داري وجود داشت، اما خودكارآمدي بين دانشجويان مبتلا و غيرمبتلا تفاوت آماري معني¬داري نداشت (0/2 =P). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد در دختران مبتلا به ديسمنوره اوليه نمره كلي سبك زندگي ارتقادهنده سلامت كمتر از دختران غيرمبتلا بود. بنابراين با افزايش آگاهي، آموزش و ارائه راهكارهاي مناسب به اين دختران در زمينه ارتقاي سبك زندگي سالم و به دنبال آن بهبود كيفيت زندگي، مي‌توان كمك شاياني به اين افراد كرد.

Background and Objective: Primary dysmenorrhea is one of the most common complaints in adolescent and young women which can have negative effects on their daily activities. Therefore, to improve their life style, preservation and advancement of their health status seems to be necessary. This aim of this study was to compare health promoting lifestyle and self-efficacy in females with and without primary dysmenorrhea. Materials and Methods:This was a cross-sectional, descriptive-analytical study. The study population were 370 students of the Faculty of Medicine, Islamic Azad University, Tabriz Branch. Data was collected using a four-part questionnaire: personal and menstrual characteristic, Visual Analog Scale (VAS), health promoting behaviors questionnaire and self-efficacy. Data analysis was performed using SPSS software version 21 by descriptive statics, independent t-test, chi squared and ANOVA. Results: The mean (SD) of Health promoting lifestyle were respectively 2.67 (0.45) and 2.77 (0.47) in students with and without primary dysmenorrhea. The mean (SD) of self-efficacy were respectively 2.88 (0.61) and 2.81 (0.54) in students with and without primary dysmenorrhea. There were significant differnces between the two groups regarding total score of health promoting lifestyle (P= 0.03), aspects of physical activity (P0.02), stress management (P=0.02) and spiritual growth (P=0.03),. However, there was no significant difference regarding self-efficacy in students with and without dysmenorrhea (P=0.2). Conclusion: Total score of health promoting lifestyle in females with dysmenorrhea was lower than those without dysmenorrhea. Therefore, we could help these girls significantly with increasing awareness, educating and providing appropriate methods to improve their lifestyle.