مطالعه‌ي شناختي افعال استعاري در قرآن كريم

Cognitive study of metaphorical verbs in Holy Quran

پژوهش حاضر به بررسي افعال استعاري در متن قرآن كريم و ماهيت معنايي آنها از منظر زبان شناسي شناختي و بر بنياد نظريه­ي استعاره هاي مفهومي «ليكاف و جانسون» مي پردازد. اين نظريه رابطه­ ي ميان زبان انسان، ذهن و تجارب فيزيكي و اجتماعي او را بررسي مي نمايد. بر بنياد اين ديدگاه كه نظريه­ي معاصر استعاره نيز خوانده شد يك حوزه ­ي معنايي مشخص مانند « اِستَوي» به تبيين حوزه­ي انتزاعي - مفهومي ديگري مانند « استيلا يا چيرگي» از طريق نگاشت­ هاي تجربه بنيان و نظام مند، ميان حوزه هاي مبدأ - مقصد مي پردازد. از همين دست مي­ توان به كاربرد افعالي با مفهوم مكاني چون «يَمُدُّ» براي بيان مفهوم انتزاعي زمان و «وَجَّهْتُ» براي بيان مفهوم انتزاعي روي آوردن اشاره نمود. با در نظر گرفتن ماهيت تمثيلي و استعاري زبان قرآن براي تسهيل در ادراك مفاهيم بلند معنوي و معاني دشواري كه امكان بيان و توصيف مستقيم آنها براي بشر وجود نداشته است و نيز از آنجا كه استعاره­ هاي مفهومي تجربه بنيان هستند؛ بسياري از افعال در قرآن كريم بر اساس تجربيات فيزيكي انسان از ارتباط با جهان پيرامون خود و فراهم آوردن زمينه­ هاي ارتباط و ادراك موثر از آيات به كار رفته اند. از اين رو مطالعه ­ي حوزه هاي شناختي و مفهومي اين افعال در دستيابي به چهارچوب نظام­ مند و دقيق معنايي آنها، به جهت ادراك هر چه بهتر اين گنجينه­ ي معنوي تاريخ بشريت، شيوه­ هاي نوين علمي و قابل استنادي را فراهم خواهد آورد.

The subject of this research is the study of metaphorical verbs in the text of Holy Quran and their semantic nature from the perspective of cognitive linguistics on the basis of Lakoff and Johnson’s theory of conceptual metaphors. This method examines the relationship between the language of man, his mind and his physical and social experiences. Based on the contemporary theory of metaphor, a specific semantic domain is presented the context of an abstract-conceptual domain by experimental foundation mapping between the two areas of origin and destination. For example, the use of verbs such: “dominates” to express the abstract concept of “conquest”, the verb “extend” which is the spatial concept to express the abstract meaning of “time” and the verb “turning to” to express the abstract of “admission”. Considering the allegorical and metaphorical nature of the Quran’s language to facilitate the perception of spiritual concepts and the difficult meaning that could not be described directly to human beings, many of the verbs in Holy Quran have been based on human physical experiences of communicating with the world around them and providing areas for effective communication and perception of the verses. In this way, the study of the cognitive and conceptual domains of this verbs will provide new curable ways to achieve a systematic and precise semantic framework for the further perception of this spiritual treasures of human history.