نقش اكوژئومورفولوژي در گسترش پهنه هاي اكوتوريستي با استفاده از مدلهاي AHP و VIKOR ( مطالعه موردي شهرستان اردبيل )

مطالعات ژئومورفولوژي مي تواند كمك شاياني در شناسايي محيط ، مكان يابي و برنامه ريزي توسعه در بخش هاي مختلف داشته باشد. با توجه به اينكه كشور ايران داراي پتانسيل هاي زيادي جهت گردشگري مي باشد، شناسايي قطب هاي گردشگري مي تواند كمك زيادي در توسعه اين بخش داشته باشد. هدف اين پژوهش، شناخت توانايي و قابليت هاي گردشگري شهرستان اردبيل است . بدين منظور با استفاده از نرم افزار GIS پارامترهاي شيب، جهت، ارتفاع، دما، كاربري اراضي، فاصله از گسل، فاصله از بعضي عوامل محيطي مثل پهنه هاي لغزشي ، رودخانه ، مناطق حفاظت شده و جاده بررسي و نهايتا نقشه هاي رقومي هر يك تهيه گرديد. طبق يافته هاي تحقيق فعاليت هاي اكو توريستي در اين شهرستان عبارتند از: طبيعت گردي، گردشگري عشاير، حيات وحش، دامنه نوردي، كوهنوردي و ورزش هاي زمستانه . از مدل AHP بري بدست آوردن وزن شاخص ها و از مدل VIKOR براي رتبه بندي معيارهاي گردشگري استفاده گرديد. بر اين اساس ماتريس رتبه بندي فعاليت هاي اكوتوريستي تشكيل گرديد. در اين ماتريس پارامترهاي اكوژئومورفولوژيكي شامل شيب ، جهت ، ارتفاع ، پوشش گياهي ، منابع آب و دما به عنوان شاخص و فعاليت هاي اكوتوريستي به عنوان معيار در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه گردشگري عشاير ، طبيعت گردي ، ورزشهاي زمستانه و حيات وحش به ترتيب داراي رتبه هاي 1 ، 78/0 ، 14/0 و 12/0 اولويت بندي شده اند.