ترميم بافت تاريخي با رويكرد توسعه گردشگري(مطالعه موردي: شهر خوي)

بافت تاريخي شهر خوي از نظر ميراث فرهنگي و جاذبه‌هاي توريستي از ارزش‌هاي بسيار بالايي برخوردار است از اين‌رو در اين مقاله هدف شناسايي وضعيت بافت تاريخي شهر خوي و ارائه راهبردهاي باززنده‌سازي بافت تاريخي خوي ميباشد. تحقيق حاضر به لحاظ هدف در زمره پژوهش‌هاي كاربردي، به لحاظ روش تحقيق پيمايشي، جامعه آماري اهالي بافت تاريخي شهر خوي و كارشناسان ميباشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 379 نفر براي سرپرستان و 20 نفر كارشناسان بافت تاريخي شهر خوي به عنوان نمونه‌ي آماري برآورد گرديد. شيوه نمونه‌گيري، نمونه‌گيري تصادفي است و به تعداد 379 پرسشنامه در بين افراد محدوده توزيع گرديد. چهار معيار زيرساختي، اقتصادي، اجتماعي و نهادي به عنوان معيارهايي براي بررسي وضعيت بافت تاريخي شهر خوي با رويكرد گردشگري انتخاب گرديد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است و با جمع‌بندي مسائل و مشكلات با استفاده از مدل وضع موجودSWOT به تحليل نقاط ضعف و قوت فرصت‌ها و تهديدها پرداخته شده است و به منظور تحليل داده‌ها، از آزمون آزمون t- test استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون T تك نمونه‌اي گوياي اين است كه وضعيت بافت تاريخي شهر خوي از حيث شاخص اجتماعي و اقتصادي جهت باززنده‌سازي مطلوب و از نظر شاخص زيرساختي و نهادي نامطلوب ميباشد همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه محدوده مورد مطالعه داراي فرسودگي ميباشد و در كنار اين نقطه ضعف، محدوده بدليل قرار گيري عناصر شاخص فرهنگي و تاريخي داراي پتانسيل بالاي جذب گردشگري است كه ميتواند اهرمي براي باززنده سازي بافت تاريخي شهر خوي باشد.