رتبه بندي عوامل موثر بر آموزش كارآفريني براي ايجاد كسب وكارهاي دانش بنيان در شتاب دهنده هاي مستقر در مراكز رشد دانشگاهي

تحقيق حاضر از لحاظ هدف از نوع تحقيقات كاربردي و توسعه­اي است و از حيث روش اجرا از نوع تحقيقات توصيفي-پيمايشي و جزءپژوهش­هاي كيفي محسوب مي­شود. جامعه آماري شامل اساتيد دانشگاهي و خبرگان حوزه آموزش و كارآفريني كشور بودند. از بين اين افراد 32 نفر با استفاده از روش نمونه­گيري غيرتصادفي و هدفمند انتخاب شدند. اين پژوهش در سال 1398 انجام شد و گردآوري داده­ها در اين پژوهش به روش كتابخانه­اي و ميداني انجام گرفت. در بخش ميداني از ابزار مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده شد، تجزيه و تحليل داده­ها در پژوهش به روش دلفي فازي انجام شد و شاخص­هاي آموزش كارآفريني با روش تحليل عاملي مورد تاييد قرار گرفت. براي رتبه بندي عوامل موثر بر آموزش كارآفريني از روش سلسله مراتبي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد شاخص­هاي ارتباط با صنعت، امكانات و تجهيزات، محتواي دروس آموزشي، دوره­هاي آموزشي، فرايندها و روش­ها، عوامل ساختاري، عوامل توسعه­ اي، نظام مالي، عوامل رفتاري، نظام پژوهشي و فعاليت دانش آموختگان به ترتيب در آموزش كارآفريني براي ايجاد كسب وكارهاي دانش­ بنيان درشتاب دهنده­هاي مراكز رشد دانشگاهي داراي اولويت هستند و براساس يافته­ هاي تحقيق مي­توان نتيجه گرفت براي آموزش كارآفريني مناسب نيازمند تدوين رويكرد مناسب ارتباط دانشگاه باصنعت، سياست­هاي حمايتي براي دانشجويان فعال شركت­هاي نوپا، تجيهزات به­روز شده، رويكرد كارآفرينانه دربحث آموزش وپژوهش، ايجاد فرهنگ و روحيه كارآفريني مي باشد و شتابدهنده­هاي مراكز رشد بايد ساختار خود را براساس نياز و عدم قطعيت­هاي محيطي تغيير دهند.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.