فراتركيب عوامل مؤثر بر انگيزش شغلي: در جستجوي الگوي انگيزش اعضاي هيئت علمي

بررسي علل موفقيت برخي از سازمان‌ها و نيز علل انحطاط و انحلال بعضي از شركت‌ها نشان مي‌دهد كه ايجاد انگيزه لازم و مناسب در نيروي انساني، تأثير معنادار و قابل توجهي در موفقيت و پايدار يا انحلال اين واحدها دارد. هدف از اين پژوهش، شناسايي عوامل مؤثر بر انگيزش شغلي با استفاده از روش فراتركيب بود. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي است؛ از لحاظ ماهيت اطلاعات و شيوه تحليل آن‌ها جزو تحقيقات كيفي است. از منظر روش جمع‌آوري اطلاعات در زمرۀ پژوهش‌هاي اسنادي است و در نهايت بر مبناي روش پژوهش، جزو تحقيقات تحليلي – توصيفي است كه با استفاده از روش فراتركيب صورت گرفته است. جامعه آماري پژوهش، كليه پژوهش‌هاي داخلي صورت گرفته در 10 سال اخير (1399-1389) با موضوع بررسي عوامل مؤثر بر انگيزش شغلي است كه گزارش آن‌ها در بانك اطلاعات نشريات كشور (مگيران) يا پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي نمايه شده است. با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند و با استناد به قاعدۀ اشباع نظري، تعداد 12 پژوهش انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. استخراج عوامل و مؤلفه‌ها با استفاده از روش تحليل مضمون صورت گرفت و اعتبار تحليل‌ها بر مبناي روش سه‌گوشه‌سازي تحليل‌گر مورد تأييد قرار گرفت. بر اساس نتايج به‌دست آمده، الگوي عوامل مؤثر بر انگيزش اعضاي هيئت علمي دانشگاه مشتمل بر هفت عامل، 19 مؤلفه و 61 شاخص است. عوامل مؤثر بر انگيزش عبارت از شرايط محيط‌ كار؛ خط‌مشي‌ها و قوانين؛ سبك مديريت و رهبري؛ روابط با همكاران؛ عوامل شخصيتي؛ توانمندسازي؛ و ماهيت شغل هستند. موارد خيلي زيادي باعث انگيزش شغلي اعضاي هيات علمي ميشود كه اين موارد در چند طبقه جاي ميگيرد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است.