تحليل وارزيابي متغيرهاي موثر بر ارتقاي تاب آوري شبكه معابر شهري دربرابربحران هاي طبيعي وانسان ساخت(نمونه موردي: مناطق 5 گانه حوزه شرقي شهر تهران)

Analysis and evaluation of effective variables on improving the urban road network resilience in the natural environment Man-made (case study: five areas of the eastern part of Tehran)

شبكه معابر ارتباطي از مهمترين عناصرساختار كالبدي شهربه ويژه بعدتاب‌آوري معياري براي سنجش ميزان توانايي نظام شهري براي جذب تغييرات وسازمان‌دهي مجدد تغييرات حاصل از اختلالات، پايداري شهر و ظرفيت‌سازي مي‌باشد. حوزه شرقي شهرتهران همواره درمعرض خطرات شديد احتمالي ناشي از بحران‌هاي طبيعي و انسان‌ساخت مي‌باشد..هدف پژوهش،تحليل وارزيابي متغيرهاي موثربر ارتقاي تاب آوري، تشخيص وتفكيك عوامل اثرگذار برآسيب پذيري وكاهش تلفات و خسارات ناشي از بروز بحران دربرابربحران هاي طبيعي وانسان ساخت در ﺷﺒﮑﻪ معابرﺷﻬﺮي ناشي از زلزله در حوزه شرقي تهران است. روش اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و مبتني بر روش توصيفي- تحليلي است. داده هاي مورد مطالعه با استفاده از منابع كتابخانه اي و همچنين بررسي هاي پيمايشي و ميداني به دست آمده است.براي تحليل داده ها ازتكنيك و مدل AHP، با استفاده از نرم افزار Expert choice وGIS بهره گرفته شده است.نتايج نشان مي دهدكه: با بكارگيري هفت معيار در دو طبقه كلان با توجه به تراكم جمعيتي و انسداد معابر منطقه 13،بيشترين آسيب پذيري معابر را بزرگراه امام علي و بسيج و محورهاي منتهي به آنها، براساس الگوي سفر ساكنين شبكه ارتباطي بخش شمالي حوزه مناطق 4 و 8 با تاكيد بر بزرگراه همت و امام علي بيشترين انسداد،معابر با توجه به درجه محصوريت مرتبط به مناطق 14،13 و 15،شناسايي ظرفيت هاي اجتماعي ساكنين مربوط به منطقه 15،فرسودگي كالبدي مناطق 14،13و15، ومولفه تراكم ساختماني مناطق 8 و 13بيشترين آسيب پذيري را در زمان حوادث و بحران ها خواهند داشت.

The communication network network is one of the most important structural elements of the city's physical architecture. It is a standard measure for measuring the ability of the urban system to absorb changes and re-invent the changes resulting from disruptions and capacity building. The purpose of the research is to analyze and evaluate the variables that are effective in promoting resilience, identifying and identifying the factors affecting the vulnerability and reducing the losses and damages caused by the crisis in the natural and man-made construction of the earthquake network in the eastern region of Tehran. The method of this research is applied in terms of purpose and based on descriptive-analytical method. The data were obtained using library resources as well as surveying and field studies. Data analysis uses the AHP model using GIS. The results show that: By applying seven criteria in two classes Considering the population density and blockage of the roads in area 13, the most vulnerable streets are Imam Ali and Basij highways and the axes leading to them, based on the travel pattern of residents of the northern part of the 4th and 8th zone, with emphasis on Hemmat and Imam Ali highways Blocking, passageways, according to the degree of enclosure associated with areas 14,13 and 15, identification of social capacities of residents Towards area 15, the physical exhaustion of areas 14,13 and 15, and the building density component of areas 8 and 13, will have the highest vulnerability during accidents and crises.