عنوان مقاله :
تحليل سبك شناختي رمان اهل غرق منيرو رواني‌پور
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
خواجوند سريوي، زينب دانشگاه مازندران - گروه زبان و ادبيات فارسي , حسن‌پور آلاشتي، حسين دانشگاه مازندران - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
منيرو رواني‌پور , ادبيات داستاني , اهل غرق , سبك‌شناسي
چكيده فارسي :
منيرو رواني‌پور از نامدار‌ترين زنان داستان‌نويس است كه از دهه شصت به خلق جدي آثار داستاني پرداخته و جايگاه معتنابهي در داستان‌نويسي معاصر ايران احراز كرده است. پس از مجموعه داستان كوتاه "كنيزو"(1367)، "اهل غرق" اولين رمان رواني‌پور است كه به شيوه رئاليسم جادويي نگارش يافته است و توفيقات فراواني را حاصل كرده است. در باب اين اثر نقد و نظرهاي فراوان ارائه شده امّا جاي آن دارد كه به طور مستقل در باب سبك اين اثر تدقيق بيشتري صورت گيرد. لذا برآنيم تا در اين مقاله مؤلفه‌هاي سبكي اهل غرق را در سه حوزه روايت، زبان و بلاغت مورد تحليل و بررسي قرار گيرد تا دانسته شود سبك عمومي اين اثر چيست و شاخصه‌هاي سبكي روايي، زباني و بلاغي(= ادبي) آن كدام است و چه نسبتي با ژانر اثر و نگرش نويسنده دارد؟
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نقد ادبي و سبك شناسي
