تحليل ‌گفتمان انتقادي فيلم "عصباني نيستم" با رويكرد فركلاف

بدون عنوان

تحليل گفتمان انتقادي، به‌منزله رويكرد ميان‌رشته‌اي، فراتر از صورت‌هاي زباني به بررسي ايدئولوژي و قدرت كه بازتاب‌دهنده اوضاع اجتماعي و فرهنگي فضاي حاكم بر جامعه است، مي‌پردازد. ازآنجاكه قدرت حاكم بر هر جامعه‌اي گفتمان آن جامعه را سامان مي‌بخشد، اين رويكرد چگونگي پيوند آثار ادبي با قدرت مسلط بر جامعه را در سه لايه توصيف، تفسير و تبيين بررسي مي‌كند. فركلاف در آغاز، از منظر زبان‌شناختي به تحليل متون پرداخته و سپس گفتمان‌هايي را كه متن با آن‌ها در ارتباط است (كه ممكن است دربردارنده فيلم، متن ادبي، نمايشنامه و ... باشد) ، شناسايي نموده و نحوه رابطه آن‌ها با نظريه‌هاي كلان اجتماعي را بيان مي­كند. هدف فركلاف آگاه كردن مصرف‌كنندگان متون از ايدئولوژي­هاي موجود در متن است. هر متني خوانندگان را به سمت درك مشخصي از واقعيت سوق مي­دهد. دل‌مشغولي اصلي فركلاف، شناسايي انتقادي و آگاهي‌بخشي به مخاطبين از گفتمان‌هاي پنهان در متن در هنگام خواندن متن است. در اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و بر پايه تحليل گفتمان انتقادي نورمن فركلاف به بررسي فيلم "عصباني نيستم" ساخته رضا درميشيان مي‌پردازيم. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه گفتمان "خشونت"»، گفتمان‌ اصلي در فيلم است وگفتمان‌هاي ديگري نظير "عشق"، "نابرابري اجتماعي" و "بي‌عدالتي" حول محور آن شكل مي‌گيرد كه همگي براساس ايدئولوژي‌هاي حاكم بر جامعه در طول فيلم به وجود مي‌آيند

بدون چكيده