اثر هيوميكاسيد، قارچ‌هاي مايكوريزا و بقاياي روناس بر ويژگي‌هاي رشدي و جذب عنصرهاي غذايي گل مغربي (Oenothera biennis L.) در تنش شوري

در اين پژوهش، اثر سطح‌هاي مختلف هيوميك‌‌اسيد، قارچ مايكوريزا و بقاياي روناس بر ويژگيهاي رشدي و جذب عنصرهاي غذايي گل مغربي (Oenothera biennis L.) در شرايط تنش شوري مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح به‌طور كامل تصادفي با شش تيمار شامل شاهد (بدون كود)، 5/1 و 3 گرم قارچ مايكوريزا در هر كيلوگرم خاك، 16 و 32 ميلي‌گرم هيوميك‌‌اسيد در ليتر آب آبياري و 25% حجمي گلدان بقاياي گياه روناس در سه سطح شوري خاك (4، 7 و 12 دسي­زيمنس بر متر) با سه تكرار اجرا شد. بر اساس نتيجه‌ها، تيمار 32 ميلي‌گرم بر ليتر هيوميك‌‌اسيد در شوري 4 دسي­زيمنس بر متر بيشترين شمار گل، طول دوره گلدهي و وزن خشك گل را در پي داشت. در شوري 7 دسي­زيمنس بر متر گياهان تيمارشده با 5/1 گرم بر كيلوگرم قارچ مايكوريزا بيشترين شمار گل، طول دوره گلدهي و جذب سديم، فسفر و پتاسيم را نشان دادند. در شوري 12 دسي­زيمنس بر متر گياهان تيمارشده با بقاياي روناس بيشترين شمار گل، وزن خشك گل، پروتئين كل، فعاليت آنزيم پراكسيداز و كمترين مقدار جذب سديم را نشان دادند. استفاده از كودهاي آلي و زيستي موجب انگيزش گل در گياهان تيمار شده در شوري 12 دسي­زيمنس بر متر شد. به‌‌طور كلي، همه تيمارهاي كود آلي و زيستي در تمام سطح‌هاي شوري موجب بهبود رشد و عملكرد گياه شدند.