بررسي زيبايي شناختي كنايه در داستان هاي فكري كودكان در ايران با رويكرد به «قصه هاي تازه از كتاب هاي كهن»

Aesthetic study of irony in children's intellectual stories in Iran with "New Tales from Ancient Books

برنامه فلسفه براي كودكان (فبك) در نيل به اهداف خود، از داستان به عنوان يك وسيله موثر و كارآمد، جهت تشويق كودكان به گفت وگو و مشاركت در اجتماع پژوهش فلسفي و حلقه هاي كندوكاو، استفاده كرده است. صاحب نظران فبك، بيشتر تلاششان متوجه كودك، فلسفه و نظريه هاي تربيتي بوده و به استقلال، هويت و غناي ادبي داستان توجه چنداني ندارند و تنها به عنوان يك ابزار از آن بهره مي برند. اين مقاله با عنوان «بررسي تركيبات كنايي در داستان هاي فكري كودكان در ايران با رويكرد «قصه هاي تازه از كتاب هاي كهن»» به لزوم توجه به اهميت كنايه در داستان مي پردازد. با اذعان به اين كه بيان صريح بعضي از معاني خوشايند نيست، ولي به وسيله كنايه، همان معاني را مي توان با اسلوبي موثر و بليغ بيان نمود. كنايه از تصريح بليغ تر است، چرا كه كنايه مانند ادعاي مفهومي است با ارائه دليل. كنايه ذكر ملازم معنايي است تا ذهن مخاطب را از آنچه در كلام آمده، به آنچه نيامده منتقل كند. استفاده از كنايه در كلام علل گوناگوني دارد كه از جمله آنها مي توان به رعايت ادب، تصويرگري، استدلال، تزيين سخن و يا جذابيت بخشيدن به كلام اشاره كرد. يكي از صنايع لفظي و معيارهاي زيبايي سخن، «كنايه» است كه داستان هاي كودك از آن بهره فراوان برده است و در موارد گوناگون و به انگيزه هاي متفاوت، تعابير كنايي دارد. در مقاله حاضر، به روش توصيفي تحليلي و با بررسي كنايه در قصه هاي تازه از كتاب هاي كهن، كاربردهاي مختلف اين شيوه بياني بررسي شده است.

Aesthetic examination of irony, the Philosophy for Children Program (FABAK) has used storytelling as an effective tool to encourage children to engage in dialogue and participation in the Philosophical Research Society and the Rings of Discovery. Fabak commentators focus most of their efforts on children, philosophy, and educational theories and pay little attention to the independence, identity, and literary richness of the story and use it only as a tool. In Iran, with the "New Tales from Old Books" approach, it is necessary to pay attention to the importance of irony in the story. Acknowledging that the explicit expression of some meanings is not pleasant, but by irony, the same meanings can be expressed in an effective and expressive manner. The metaphor is more subtle than stating, because the metaphor is like a conceptual claim with a reason. The irony of the term is to convey the meaning of the audience from what has been said to what has not been said. The use of metaphor in the word has a variety of reasons, including politeness, illustration, reasoning, ornamentation, or the appeal of the word. One of the rhetorical industries and aesthetics of speech is the "irony" of which the stories of the child have benefited the most, and in various cases and with different motives, have various interpretations. In the present article, various uses of this method have been studied in a descriptive-analytic manner and by examining the irony in new stories from ancient books.