كليدواژه :
نقد و نظريه ادبي , داستانك و ادبيات داستاني , ميني ماليسم , داستانك هاي فريبرز لرستاني
چكيده فارسي :
نقد يك ابزار علمي است و هر متن ادبي، خواه كلاسيك و خواه معاصر، از ديدگاه مدرنيستي قابل نقد و بررسي است. يكي از گونه هاي ادبي كه در طول ساليان اخير دست خوش تغييراتي مهم شده ؛ داستان كوتاه است. شكل نويني از اين نوع روايت داستاني كه هر روز، كوتاه و كوتاه تر مي شود، ميني ماليسم است كه آن را در زبان فارسي، «خردگرايي»، «حداقل گرايي» يا «كمينه گرايي» و... مي نامند كه داراي ويژگي هاي مشترك است. تحقيق حاضر كوشيده است با بررسي داستانك هاي فريبز لرستاني، داستان نويس معاصر كرمانشاهي و با بررسي نمونه هايي از آن در قالب كم حجمي، محدوديت زمان و مكان، تعداد كم شخصيت ها و... ويژگي هاي سبك ميني ماليستي را در آنها بررسي و تبيين نمايد. با بررسي داستانك ها مشخص شد كه بسياري از خصوصيات و ويژگي هاي داستان هاي ميني مال، در آنها به چشم مي خورد. لرستاني از كمترين حجم براي بيان بيشترين معنا بهره برده است. داستانك هاي ميني ماليسم وي حجم زيادي از مطالب را در قالب كلماتي اندك به خواننده القا نموده است. اكثر داستانك ها فاقد طرح بوده و در صورت وجود طرح، چندان پيچيده نبوده و بدون كمترين گره افكني در متن كلام بيان شده است. يكي ديگر از خصوصيات داستان ميني مال، محدوديت زمان و مكان است كه با بررسي داستانك ها مي توان به اين نتيجه رسيد كه اكثرا، فاقد زمان و مكان بوده و در صورت وجود به شكل مبهم بيان شده است.
چكيده لاتين :
Criticism is a scientific tool, and every literary text, whether classical or contemporary, can be criticized from a modernist perspective. One of the literary genres that has undergone significant changes in recent years is the short story. A new form of this kind of narrative, which is getting shorter and shorter every day, is minimalism, which are called in Persian, "rationalism," "minimalism,"," and so on. The present study has attempted to study the short stories of FariborzLorestani, the contemporary writer of Kermanshah, and to exemplify them in the form of obscenity, limitation of time and place, low number of personalities and investigate the characteristics of minimalist style in them. A look at the storybooks revealed that many of the features and characteristics of the minimalist stories were apparent. In Lorestani stories using the smallest number of words to express the most meaning. His minimalist storytelling has given the reader a great deal of content in a few words. Most storytellers have no plot, and if there is a plot, it is not too complex and is expressed in the context of the word without the slightest exaggeration. Another feature of the minimalist story is the limitation of time and place, which, by examining the storybooks, can be concluded that most of them lack time and space and are vaguely expressed if they exist.
