بررسي ميزان شيوع اختلال اضطراب فراگير و ارتباط آن با نگراني در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زنجان

valuation of the Prevalence of Generalized Anxiety Disorder and Its Association with Worry in Students of Zanjan University of Medical Sciences.

زمينه و هدف: اختلال اضطراب فراگير از جمله شايع‌ترين اختلال‌هاي روان‌پزشكي است و با اضطراب و نگراني مفرط در مورد وقايع و فعاليت­هاي مختلف روزمره مشخص است. اين اختلال سبب بروز مشكلات جدي در كاركرد تحصيلي و شغلي افراد مي‌شود و دانشجويان به سبب فشارهاي محيطي و تحصيلي ممكن است آسيب‌هاي به مراتب بيشتري را تجربه كنند. هدف مطالعۀ حاضر بررسي ميزان شيوع اختلال اضطراب فراگير و ارتباط آن با نگراني در ميان دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زنجان است. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي از نوع مقطعي (cross-sectional) است. تعداد 350 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم‌ پزشكي زنجان (66/2 درصد زن) كه در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل بودند، به روش نمونه گيري در دسترس براي اين مطالعه انتخاب شدند. از پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (PSWQ) و مقياس كوتاه اختلال اضطراب فراگير-7 (GAD-7) براي تعيين ميزان نگراني و شيوع اختلال اضطراب فراگير استفاده شد. نرم افزار SPSS نسخۀ 25 براي انجام تحليل‌هاي آماري آزمون خي دو (chi-square) و آزمون‌هاي ناپارامتريك من-ويتني (Mann-Whitney) و كروسكال-واليس (Kruskal Wallis) مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌­ها: نتايج نشان داد كه در نمونۀ مورد مطالعه، 20/6% افراد احتمالاً واجد ملاك‌هاي تشخيصي اختلال اضطراب فراگير هستند. همچنين شيوع اين اختلال در جمعيت دانشجويان دختر، بيشتر از دانشجويان پسر است، اما اين تفاوت به لحاظ آماري معني دار نيست (p>0/05). همچنين در اين مطالعه مشخص شد كه بين نمرۀ نگراني افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير و افراد سالم تفاوت معني‌داري وجود دارد (p<0/05 ). نتيجه‌­گيري: يافته‌هاي اين مطالعه آشكار مي‌سازد كه نسبت قابل توجهي از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زنجان از اختلال اضطراب فراگير رنج مي‌برند و ممكن است عملكرد تحصيلي آن­ها تحت تأثير اين اختلال قرار گرفته باشد. انجام مطالعات گسترده‌تر در اين زمينه و انجام مداخلات روان‌شناختي با هدف كاهش آسيب‌هاي اختلال اضطراب فراگير ضروري به نظر مي­‌رسد.